skromne wprawki pod polish docu soap opera project; początkowo na wycofce, potem coraz lepiej, mocniej, twórcy mniej tłumaczą z offu co się dzieje, bardziej stawiają na pokazywanie ludzi, dzieci nadziei w sytuacji - tu przyspieszony kurs kuszącego kołysania biodrami, tam technika odstrzału płci przeciwnej i tak dalej, i tak dalej.. najciekawsze są właśnie te optyczne rozjazdy, relacje dwóch stron tego samego medalu ze spotkania tuż po zakończeniu spotkania, bowiem się okazuję, że to były dwa różne spotkania, choć w tym samym miejscu i o tej samej porze umówione, a nawet patrzyli sobie w oczy (bardzo smutny, acz typowy - to znaczy typowo w ów optyczny rozjazd się wpisujący - motyw niedoszłego radiowca i matki z czwórką dzieci).