O fabule - jakby nie przeczuwając trendu światowego rozwoju twórczości dla dzieci, nasi producenci wypuscili na świat takie oto niepolityczne dziecko animacji... Przecież tam się roi od złodziejstwa, cwaniactwa i głupoty, co przynosi same zle skutki i jeden dobry. W efekcie swych nieprzyjemnych doświadczeń bohaterowie zrozumieli to czego uczono ich wcześniej - nie leniuchować, tylko pracować! I wracają do dobrej matki. Mimo powrotu do domu, chłopcy nie wyrzekają się przygód i swej natury - reżyser puszcza nam oko w ostatniej scenie gdy spoglądają na księżyc. To bohaterowie z charakterem [jak Pippi pończoszanka]. Postaci tej bajki są nietuzinkowe, złożone i "żywe". W tej bajce nie ma łzawej retoryki i zanudzania morałami. Brak debilnej przemocy [cartoon network], albo zupelnego jej negowania [ogólny trend dla dzieci młodszych].
Animacja- jest genialna. Rozwija to co tworzono w Polsce wcześniej [np. Baltazar Gąbka, komiksy] dodano jednak pewne perspektywiczne zachwianie rownowagi - co przypomina malarstwo Marca Chagala.
Muzyka - Lady Pank w swoich dobrych latach stworzyło coś genialnego. Muzyka pełna polotu i energii poprzez swoją "rokowatość" unowocześnia sam obraz.
Rzadko udaje się coś tak dobrego, pełnego - ale szkoda, że mało znanego...