Pierwszy zarzut. Monotematyczność. Schemat każdego kolejnego odcinka jest praktycznie identyczny. Scenarzyści działają wg starej i banalnej zasady, że pierwszy podejrzany nigdy nie jest winny. Dlatego człowiek czuje się tak, jakby co tydzień oglądał ten sam odcinek.
Zarzut nr dwa. Wyidealizowana rzeczywistość, a wręcz jej brak. Sandomierz przypomina tutaj mickiewiczowskie Soplicowo, czy poznane niedawno Wilkowyje. Miasto kompletnie oderwane od świata takiego, jakiego znamy. Policjanci, którzy na akcje jeżdżą w mundurach galowych (inspektor oO). Aspirant, którego nadwaga aż bije po oczach i każdy zdrowo myślący człowiek wie, że facet nie miałby najmniejszych szans, by dostać się do policji. W samym Sandomierzu zabójstw, jak w Nowym Jorku. Żmiejewski niedługo nie będzie miał kogo spowiadać, bo już teraz wybili mu pół parafii..
Zarzut nr trzy. Kompletne ośmieszanie wymiaru sprawiedliwości. Ci ludzie działają tak irracjonalnie, że aż głowa boli. Każdą kolejną "zagadkę" musi za nich rozwiązywać ksiądz (a jakże, nie od dziś wiadomo, że w naszym kraju ludzie idą tylko za głosem czarnej kasty).

Zdaję sobie sprawę, że pojawią się głosy. Nie podoba się nie oglądaj. nie tędy droga, mam prawo do oceny tego, co już widziałem. Ktoś inny napisze, że to tylko film. Owszem, ale ja niestety jestem realistą i lubię oglądać filmy, które obrazują świat takim, jakim jest.
Ten film ma być lekki, taki jest. Ma bawić, zapewne niektórych bawi. Mnie jednak mocno irytuje fakt, że taki chłam ma czelność przypisywać sobie miano - kryminału.