Dobrze podany dokument, w którego treści obracać się może również widz nie śledzący zbytnio rosyjskiej albo światowej sceny politycznej. Zazwyczaj nic nie mam do kamery "z ręki", ale to dlatego, że najczęściej jest ku temu jakiś powód. Tutaj go nie ma i nie wiem dlaczego ten zabieg zastosowano. Na co zwróciłem uwagę, to również kultura w rozmowie i gestach na najwyższym poziomie, ale tylko u Vladimira. Stone natomiast zwrócony jest zawsze w stronę tłumacza, co wydaje mi się ogromnie niestosowne, a nawet pogardliwe. Mimo wszystko, film wydaje się być sprawiedliwy i ukazywać ludzką twarz prezydenta Rosji - w sumie wzbudza wobec niego zaufanie. Zdaje się traktować masę negatywów wycelowanych w jego stronę jako nagonkę. Pytanie zatem brzmi: czy Oliver Stone jest obiektywny? I tu odechciewa się myśleć.