Naiwniutki i nieco "mydlany", ale rozkoszny. Pełnokrwista saga w stylu iście dziewiętnastowiecznym, choć napisana już grubo po II wojnie. Postacie nieco przerysowane, ale charakterystyczne i charyzmatyczne (świetnie dobrani aktorzy) - niezapomniana groteskowa Virgilia, jedna z najbardziej uroczych suk w historii kina boska Ashton, szlachetny i romantycznie rozdarty Orry, stateczny i kryształowy George, gadzie szuje - Bent i Justin. Bez przegięć ideologicznych, które spłyciłyby dramatyzm historii. Szczególnie ambitne kino to to nie jest, ale zdecydowanie 'się to ogląda'. Choć poniekąd jest to sztuką stworzyć taką opowieść o przyjaźni, honorze i innych pozytywnych wartościach, taką trochę w staroświeckim stylu, która nie odpycha jednak tandetą czy tanim dydaktyzmem i ma niezaprzeczalny urok.