Co jak co, choć 4. sezon miał trochę niedociągnięć, to mimo wszystko był najlepszy z dotychczasowych.
Po pierwsze - kompletnie nie zaskoczyło mnie to, że Changretta zginie, bo to było pewne jak śmierć i podatki. Zaskoczył mnie natomiast sposób, w jaki zostało to zrobione. Nie wiem czemu, ale nie domyśliłem się tego, że śmierć Arthura była mistyfikacją i w połowie ostatniego odcinka dochodzi do naprawdę fajnego plot twistu, kiedy wchodzi do pomieszczenia i zabija Lukę.
Po drugie - działo się sporo, choć kilku rzeczy nie rozumiem. Thomas to wielki mózg, który stworzył wielkie imperium przestępcze w Birmingham, przy czym uprzedzał wszystkie ruchy przeciwników. Taka lepsza wersja Pablo Escobara - nie działał z pozycji siły, ale podstępem i manipulacją zapewniał sobie odpowiednie wpływy i wykorzystywał wszelkie okazje (jak nadciągająca rewolucja komunistyczna) do powiększania ich. Trochę to mierzi, że stał się półbogiem, jednak było wiadome, że jego postać musi w pewien sposób "rosnąć", aby móc dalej kontynuować serial.
Po trzecie - Aberama Gold, niby się pojawił, niby miał mieć jakieś znaczenie, ale nie spodziewałem się, że będzie ono takie nikłe. Ten wątek może tylko i wyłącznie uratować kolejny sezon, bo w tym momencie jest on kompletnie zbyteczny.
Po czwarty i ostatni - Tom Hardy. Mistrz. Wycisnął z postaci Alfiego 120%. Naprawdę szkoda, że nie zobaczymy go w kolejnym sezonie, ponieważ w mojej ocenie skradł tę serię swoją trzecioplanową rolą. Nie wierzę też, że przebiegły żydek chciał tak bardzo wyruchać Tommy'ego, jego śmierć bardziej była podyktowana tym, że nie chciał zdychać na raka, a nie miał też jaj, aby samemu się zabić. Ustawiona strzelanina z Tommy'm, aby przekonać, że rzekomo się bronił.

Pozdrawiam.