odkrycia roku zozi, medal złoty, ale na sąsiednim podium: and t-t-today's secret word is f-f-freak like mekka lekka hi, mekka hiney ho, long live gonzo-freak!

z cyklu: i CaN'T St0p wAtChInG tHiS mAģiČ ŠhøvV  ŤŕïP t⁰ĐäÝ şţĀŕiŇģ ťHë ÁmÅžïÑğ Mi§ţëŔ ŕøĢëا on HiGLy Rec0meNdEd aCiD!

trawestujac poetę czesława oto rzecz po której ześlizguje się moja wyobraźnia.. masaż szyszynki, mokry sen schizofrenika, na jednym nieustającym wytyfy, konkretnie psylocybinowy seansik spirytystyczny z przymrużeniem (trzeciego) oka..

tytułowy wciąż na maksa odstrychnięty, uważony, uspawany jak zając marcowy niezmiennie pozostaje w stanie permanentnego wykopyrtnięcia aż do zidiocenia gdzieś po drugiej stronie psychodelicznego doświadczenia i przez cztery bite sezony ani myśli się nawracać, zawracać się, stopować ani zwalniać tempa..

rozrywka to szalona i nieokiełznana, zwane guilty pleasure wybitnie perwersyjne, zarazem, jak dla mnie, bodaj najbardziej na lewą stronę wykręcona seria w historii amerykańskiej telewizji wespół w zespół i do czasu pojawienia się Miasteczka Twin Peaks..

(powyższe dwie z kolei do momentu pojawienia się rodzimych kanałów arTVstki i Krainy Grzybów na u2be, które pchnęły rzecz na zupełnie dziewicze internetowe rejony)

ale podczas gdy Twin Peaks miało tylko fragmenty i cały ostatni odcinek w sezonie drugim, zaburzająca ciągi narracyjne, wywołująca oczopląs i zmysłów pomięszanie metafizyczna chatka kopulatka pee-wee'go hermana cała wygląda jakby z odległej krainy wielkiego grzyba albo jakiegoś Krzywego Domku w Sopocie co najmniej była przybywała..

ps. a, byłbym zapomniał, w służbie wspomnianej wyżej wstydliwej przyjemności i dzikiej perwersji warto odnotować kilka featuringów nader osobliwych: jest przebrany za kowboja późniejszy wynalazca neo-realistycznego mesjasza z przełomu wieków, który we wcześniejszym o lat dziesięć apokaliptycznym debiucie coppoli wysiadywał na łodzi i strzelał do ludzi; jest zupełnie odklejona od rzeczywistości pamiętna prześladowczyni jerry'ego lewisa z filmu o królu komedii; a nawet późniejszy buffalo bill z filmu jonathana demme'a o milczących owcach gdzieś mię się chyba przewinął i wcale mnie to nie zdziwiło taki tutaj panuje klimat - jak na szoł dla dzieci ekipa to zaiste jakiej świat nie widzi!

pps. że o wdzianku tytułowego, które, o ile mnie pamięć nie myli, niemal w niezmiennej formie zostanie powtórzone w Las Vegas Parano w scenie, w której depp wariuje na łóżku, zaś del toro grozi mu wycięciem szyszynki - to ja nawet nie wspomnę..

takie to się robiło horrorowate szoł dla małych dzieci i wczesnej młodzieży zanim pojawili się Pan Tik-Tak, 5-10-15, Tęczowy Music Box, Telekomputer, Kwant, Hugo, Joystick, Bajtek i lata dziewięćdziesiąte, niebywałe.