Serial rewelacyjny dla wszystkich miłośników kiczu - i wcale nie mam tu na myśli nic negatywnego. On po prostu jest bardzo specyficzny. W życiu nie widziałam serialu bardziej przerysowanego, a przez to bawiącego do łez i fundującego wspaniałą rozrywkę. To wszystko jest tak przemyślane, że nie wierzę, aby scenarzyści i reżyser zrobili to nieświadomie. Zawsze głośno szepczący Bart ze swoim śledztwem pod koniec zahaczający już o jakiś dreszczowiec typu C, bezwzględny Bart-maszyna bez uczuć, który jest w stanie zabić nawet swojego syna z ironicznym uśmiechem na ustach i ofc. bez żadnej refleksji (no genialne), romantyczny pakt Chucka i Blair, przez który nie mogą, ach nigdy, przenigdy! być ze sobą, póki coś tam, coś tam, słodka Serena, która w każdym facecie widzi tego jedynego, ale miłość przechodzi jej tak zgrabnie, że zaraz po zerwanych zaręczynach z jednym leci w objęcia i do łóżka drugiego... No i moja ulubiona - Lily - pyszna żona i matka pozbawiona wszelkich instynktów rodzicielskich i... cóż, jakichkolwiek, choćby przebłysku empatii czy... bo ja wiem? Rozumu? a mimo to jest wciąż skupiona na jakiś swoich urojeniach "rodziny". A na tle tego wszystkiego - autentyczna i urocza Dorota, która - jako jedyna, dosłownie jedyna, jest kreowana na postać pozytywną. Ale właśnie dla tego wszystkiego chętnie czasem pooglądam ten serial, bo ma w sobie właśnie ten fascynujący składnik kiczu - jest tak zły, że aż dobry - to samo można powiedzieć o Twilight, ostatnich częściach Harrego Pottera, etc. No i oczywiście - koniecznie muszę wiedzieć kto jest plotkarą:D