Moja 5-tka:
1. Tajemnica hiszpańskiego kufra
2. Lustro nieboszczyka
3. Zaginiony testament
4. Przygoda kucharki z Clapham
5. Zagadka z Kornwalii / Sen

Po twoich opisach muszę obejrzeć ponownie "Bombonierką" i "Gniazdo os", bo coś mi w pamięci nie utkwiły...
I jeszcze mój typ na najgorszą adaptację: "Zagadka na morzu" (koszmar...)

To jeżeli mówimy już o najgorszych adaptacjach, to ja bym dał "Trójkąt na Rodos" (banalna intryga i nic nie wnosi do Poirotów jako-takich, poza tym nie ma zabawnych scenek, które były wręcz symbolem pierwszych serii) i "Sprawa włoskiego arystokraty" (podwójnie szkoda, bo panna Lemon miała tam znaczącą rolę).

Ja z kolei samą intrygę w "Trójkącie..." uważam za jedną z lepszych, chociaż kompletnie zawalona druga część filmu i zakończenie

Najgorszym odc. Poirota jest ten o kradzieży planów samolotu.

A jako najlepsze? :)

Ja bardzo lubię adaptacje opowiadań. W serialu najczęściej występuje wspólnie moja "wielka czwórka": Poirot, Hastings, Japp i Lemon, choć w większości opowiadań ich nie ma, i za to ode mnie przyznaję wielki plus dla twórców. Poza tym seriale są zabawne, intryga jest rozbudowana a scenografia i kostiumy wspaniałe.
Mój ranking 5 najlepszych:
1. Żółty irys
2. Mieszkanie na trzecim piętrze
3. Bombonierka
4. Kradzież w hotelu Gran Metropolitan
5. Morderstwo na balu zwycięstwa

O tak, "Żółty Irys" jest bardzo dobry, choć najbardziej w pamięci utkwiła mi nie intryga, a twierdzenie Poirota "Anglicy nie mają jedzenia, tylko żywność" :D

Dokładnie! Typowe dla małego Belga:). I bezbłędna ostatnia scena w "Żółtym irysie" Poirot pałaszujący fish and chips:)

Tak, zwłaszcza poprzedzająca tekst Hastingsa "Wiesz... znam jedno takie miejsce" i ten konspiracyjny uśmieszek Frasera. Byłem przekonany, że zabierze go do jakieś ekskluzywnej angielskiej knajpy :D

Też tak myślałam:), zabawne sceny sprawiają, że serial ma swój niepowtarzalny klimat.

"Morderstwo w Orient Expressie"
Znakomita wersja! Lepsza od tej Sidneya Lumeta.
Posępna, wręcz pogrzebowa, depresyjna, zimna, okrutna. Ciekawe, zupełnie nowe, świeże podejście.
Doskonale zrealizowana (scenografia, kostiumy, choreografia, zdjęcia, muzyka - najwyższej próby). No i aktorstwo, zdystansowany i nudny zazwyczaj Suchet tu jako Poirot jest autentycznie przejęty sprawą. Brawo!

Zdecydowanie nie "Morderstwo w Orient Expressie". Dokoptowali do morderców postać lekarza, przesłuchują wszystkich zgromadziwszy ich razem, w scenie wyjaśniania zagadki Poirot leci "na wk*rwie". Zdecydowanie wersja Lumeta Lepsza.
"Wielka Czwórka" - tam zmienili wszystko, zupełnie inna intryga, mało Hastingsa, który powieści był głównym bohaterem i narratorem. "Słonie mają dobrą pamieć" - niepotrzebne dodatkowe śledztwo. "Boże narodzenie Herkulesa Poirota" - dochodzi do morderstwa, choć w opowiadaniu nie ma go wcale, a rozwiązanie zagadki to śmiech na sali. I jest tam Japp, choć w opowiadaniu wcale go nie było. "Śmierć Lorda Edgware'a", "Po pogrzebie", "Pora przypływu" - również zmian co niemiara. W adaptacji książki "Samotny dom" zupełnie niepotrzebnie wprowadzono Pannę Lemon. "Morderstwo na polu golfowym" - w książce Hastings ma lat około trzydziestu, w adaptacji co najmniej czterdzieści, francuski policjant jest prokuratorem i o co innego się zakłąda z Poirotem, który na miejsce zbrodni wraz z Hastingsem przybył na gotowe, a w wersji filmowej został zaproszony przez niedoszłą ofiarę jeszcze przed zbrodnią. W "Zbrodni na festynie" brak sekretarza mordercy, kuzyn Etienne jest czarny no i inne zakończenie. Wyraźne, acz nie radykalne zmiany znalazły się w ostatnim odcinku serialu, pt. "Kurtyna" - adaptacji ostatniej powieści z Poirotem. "Karty na stół" też mocno zmienione. "Kot wśród gołębi" nieszczególnie zachwyca, szczególnie z tego względu, że w powieści Poirot pojawił się dopiero pod koniec, a w adaptacji jest od początku. Wersja serialowa "Morderstwa w chmurach" również jest mocno przekombinowana. W miarę dobrze wypadły adaptacje książek "A.B.C." i "Niedziela na wsi" - niewielkie zmiany, które można wybaczyć. "Śmierć Lorda Edgeware'a" z Ustinovem (mimo, że aktor do roli Poirota nie pasuje) wypadła dużo lepiej, bardzo wiernie. Nie wiem, co sobie myśleli scenarzyści, ale w większości przypadków zawiedli niemal w stu procentach. Szczególnie nie wybaczę haniebnego przerobienia "Wielkiej Czwórki".