Serial ma swoje, jak powiedział klasyk, plusy dodatnie i plusy ujemne. Do zalet należy strona techniczna, realizacyjna. Niezły montaż, praca kamery, dobry dobór aktorów, moim zdaniem. Hillary mogłaby zagrać dowódce załogowej wyprawy kosmicznej.

Jeśli chodzi o płaszczyznę merytoryczną, to tutaj roi się od wad. Jak wiadomo, szanująca się fantastyka naukowa nie powinna nauki ignorować, wprost przeciwnie, powinna z pewną skrupulatnością i rzetelnością kwestie naukowe, technologiczne objaśniać i ilustrować. Również w zakresie dziedzin humanistycznych wypadałoby aby zagadnienia społeczne, psychologiczne, filozoficzne, antropologiczne, kulturowe były wiarygodnie przedstawione.
W końcu ambitniejsza sf dla dorosłego odbiorcy to nie komiks dla nastolatków o superbohaterach czy jakieś fantasy.

Pod tym względem mieliśmy tu do czynienia, mówiąc życzliwie, z pewnymi skrótami myślowymi, uproszczeniami, również charakterologicznymi, które miały pomóc w budowaniu dramaturgii, a ostatecznie irytowały swoimi infantylizmami. Także rozmaite procedury, kwestie prawne, międzynarodowe zostały tutaj potraktowane wyraźnie po macoszemu...

Z drugiej strony opis relacji i interakcji pomiędzy bohaterami nie był najgorszy, jeśli mielibyśmy to porównać z serialami sf bardziej komercyjno-rozrywkowo-młodzieżowymi, gdzie detali, niuansów, subtelności i innych odcieni szarości praktycznie nie ma albo są pokazane w wersji szczątkowej. Tutaj natomiast może nie mówimy o jakiejś szczególnej głębi tych relacji, ale odnotujemy opisy względnie dojrzałe, uwiarygodnione psychologicznie, w minimalnym stopniu przekonujące.

Dramaturgia była naciągana, serial miał swoje dłużyzny, swoje specyficzne tempo, które niejednego mogło zrazić, ale mnie najbardziej zabrakło jakiegoś artyzmu, cechującego dzieła ludzi utalentowanych, którzy swój talent w takie produkcje zgrabnie wkomponowują. Tutaj mamy do czynienia z produkcją czysto rzemieślniczą, pozbawioną akcentów artystycznych. Nie mówię o fajerwerkach technicznych, o finezyjnych efektach specjalnych, ale o pomysłach przykuwających uwagę obrazem i dźwiękiem.

Serial jest więc dość przeciętny, ponad przeciętność się nie wybija, ale nie nazwałbym go nieudanym, choćby z tego względu, że jest strawny a irytacja podczas seansu, incydentalna, jednak nie dominuje.

Ostateczny "posmak" jest nawet bardziej pozytywny niż negatywny, dlatego daję wysoką ocenę 6/10 (niezły), doceniając zalety i nie wyolbrzymiając wad.