Jestem właśnie świeżo po obejrzeniu nowej serii przygód dzielnych rycerzy zodiaku i od razu nadmienię, że jestem miło zaskoczony.
Wcześniejsze serie, które dane mi było zobaczyć wiele lat temu, skłoniły mnie do sięgnięcia po najnowsze dzieło, którego akcja toczy się dwieście pięćdziesiąt lat wcześniej w stosunku do historii już ukazanych. Śledząc kolejne odcinki przygód naszych bohaterów, daje się zauważyć wiele pozytywnych aspektów, składających się na całość tej udanej serii.
Pierwszym, bardzo tego miłym znakiem jest muzyka. Opening, poszczególne motywy występujące w warstwie środkowej( bardzo przemyślnie dobrane do każdej sceny) oraz ending(piękny utwór Hana no Kusari) stają się ważną częścią klimatu tego anime.
Grafika stoi na naprawdę wysokim poziomie – kreska bardzo przypadła mi do gustu a efekty robiły dobre wrażenie. Walki nie są jednostronne, armie obu stron konfliktu topnieją w oczach, dzięki czemu nie mamy wrażenia absolutnej dominacji „tych dobrych”.
Nad kilkoma kwestiami wypowiadanymi przez naszych bohaterów można się głębiej zastanowić, co sprawia, że spojrzenie na to anime jedynie od strony pojedynków i ciągłej walki, byłoby w moim odczuciu nieco nierozsądne.
Miłym akcentem było wprowadzenie wątku nauczyciel – uczeń, który sprawił, że nie wszystkie drugoplanowe postacie były jedynie tłem dla głównych wojowników.
Zanim przejdę do najbliższych memu sercu złotych rycerzy wspomnę, że należy zauważyć, iż Atena jest przedstawiona jako całkiem dojrzała młoda kobieta, której nie brak ciepła i dziewczęcego wdzięku oraz to, że Hades jest równie potężny, co rozchwiany wewnętrznie, dzięki czemu jest ciekawą postacią.
Przyszedł wreszcie czas na złotych rycerzy. Osobiście trzymałem kciuki zwłaszcza za nich, jako podejmujących się najtrudniejszych i najniebezpieczniejszych misji, za doświadczonych, mężnych i odważnych wojowników, mających zaszczyt nosić złote zbroje.
Bardzo chwalebnym zabiegiem twórców, było „nasycenie” dwunastu rycerzy zodiaku różnymi cechami – w tym – cechami przyporządkowanymi danemu znakowi zodiaku w horoskopie, że wspomnę chociażby silnego i niezłomnego Aldebarana – rycerza gwiazdozbioru Byka czy dumnego samotnika El Cida – rycerza gwiazdozbioru Koziorożca.
Każdy ze złotych rycerzy przedstawiony jest wyraźnie jako indywidualność, dzięki czemu łatwo zapadają oni w pamięć, poprzez swoje czyny i sposób bycia. Nie mogę nie wspomnieć o Asmicie - medytującym rycerzu gwiazdozbioru Panny i jego usilnym poszukiwaniu prawdy, co zostało przedstawione w niezwykle wyrazisty i ciekawy sposób.

W moim odczuciu seria ta jest godna polecenia a otwarty jej koniec zmusza do wyczekiwania na kontynuację – miejmy nadzieję – równie interesującą.