Serial, budzi mieszane uczucia, szczególnie wśród długoletnich fanów Formuły 1. Jako osoba, która śledzi F1 od 40 lat i pamięta zarówno triumfy, jak i tragiczne chwile związane z Ayrtonem Senną, mam wiele zastrzeżeń do tego, jak przedstawiono jego życie i karierę w tej produkcji.
Choć niektórzy aktorzy, jak w roli Senny czy Balestra, zostali dobrze dobrani, to reszta obsady to katastrofa. Wiele postaci wydaje się być mdłych i jednowymiarowych. Na przykład Rod Dennis został przedstawiony jako osoba bojąca się własnego cienia. Inni kierowcy są praktycznie nie do rozpoznania. Niki Lauda to bardziej parodia, a jego sztuczne zęby są komiczne . Nawet Prost, który miał być jednym z głównych rywali Senny, nie został ukazany w sposób, który oddawałby jego rzeczywistą rolę w tym dramatycznym wyścigu. Dodanie peruki nie czyni go Prostem.
Serial skupia się na osobistym życiu Senny, co jest zrozumiałe, ale sposób, w jaki to zrobiono, jest nieudolny. Wątek miłosny jest przeciągnięty i wydaje się nieproporcjonalny do jego kariery jako kierowcy wyścigowego (choć też krótkiej). Widzowie, którzy nie znają kontekstu, mogą łatwo się zagubić w fabule. Ponadto sposób przedstawienia Senny jako romantyka jest mylący, na torze był znany ze swojej powagi i determinacji, nie wspominając o chorobliwej ambicji bycia szybszym niż Prost.
Jednym z atutów serialu jest jego dbałość o szczegóły dotyczące epoki Formuły 1. Rekonstrukcje bolidów i torów są imponujące, niemniej jednak sama estetyka nie wystarcza, aby uczynić ten serial epickim dziełem.
Podsumowując, Senna to produkcja która mocno mnie rozczarowała. Mimo że zawiera kilka dobrze odwzorowanych momentów wyścigowych i dbałość o detale wizualne, brakuje jej głębi narracyjnej oraz autentyczności postaci. Dla tych, którzy znają historię Senny i F1, serial może wydawać się powierzchowny i nieadekwatny w porównaniu do wcześniejszych dokumentów. Zdecydowanie warto wrócić do uznawanego za klasykę dokumentu z 2010 roku, który lepiej oddaje ducha tego niezwykłego kierowcy i jego czasów.
Nie wiem, czy tylko ja tak mam, ale w filmach w których przedstawia się wyścigi, zawszę widzę toczące się samochody, a dynamikę ujęcia zawsze ratuje szybki montaż.