nie

"Nie" ale co? Bo taka odpowiedź to o kant tyłka... Ale masz rację ostatecznie, pozwól, że rozwinę :)
Dedukcja to wnioskowanie - Szczep, gdybyś potrafił wnioskować trochę bardziej, to sam byś sobie odpowiedział. Szukanie związków przyczynowo skutkowych jest normalnym odruchem każdego człowieka. Myślę, że można dojść do jakiegoś wniosku po zauważeniu kilku rzeczy - ale to tylko możliwość, nie można mieć pewności (nawet jeżeli kilka szczegółów składa się na tę samą przyczynę, to i tak może istnieć maksymalnie najwyższe prawdopodobieństwo, ale nie 100% pewność). To, co może być ciekawe to poziom spostrzegawczości w połączeniu z wiedzą - ludzie wyszkoleni potrafią odczytać mowę niewerbalną do takiego stopnia, że spokojnie mogą zastępować wykrywacz kłamstw - wtedy można mieć większą pewność, niż patrząc tylko na człowieka.
A najlepiej popatrzeć, dojść do wniosków, zapytać wprost i oglądać reakcję.

Nie, bo nie! Jak w ogóle można myśleć, że to jest możliwe? Oczywiście że nie!
Nie uznałam wcześniej za sensowne argumentować swojej wypowiedzi, bo wydawało mi się to takie oczywiste, że aż głupie. Cała te szerlokowska dedukcja jest doprowadzona do absurdu, groteskowa, i zresztą dzięki temu jest tak zabawna i dobrze wygląda na ekranie. Ale, na miłość boską, jak można myśleć, że to ma coś wspólnego z prawdziwym światem? I nie sądzę, żeby inteligencja albo wykształcenie miały tu coś do rzeczy - skuteczność dedukcji Sherlocka byłaby niemożliwa do osiągnięcia w prawdziwym, skomplikowanym świecie.

Nie sposób zaprzeczyć, ja tam grzecznie powiedziałem, że nie da się tak :)
Chcesz absurdu i kompletnej szmiry? Obejrzyj Mentalistę, to dopiero dno.

Nie wszystko, np. po chodzie nie do końca da się określić zawodu, czy tym bardziej po kształcie czaszki. No i w naszych czasach ludzie nie brudzą mankietów atramentem, nie mają zwykle jakiś nieporządnych fryzur świadczących o pośpiechu itp... JEDNAK bardzo dużo rzeczy można zauważyć. Wystarczy ćwiczyć. Myślę, że "pojmowanie wszystkiego jak Sherlock" jest możliwe bardzo.

To zależy od bystrości danego człowieka. Oczywiście w życiu codziennym zwracamy uwagę na różne cechy ludzi, ale nie oszukujmy się ;))), serial jest nastawiony na widowisko, czasami nawet z przegięciami w czasie i możliwościami ludzkimi ;))), także pokazówa Sherlocka nie powinna dziwić ;))). Rzeczywistość nasza, a ta pokazywana na ekranie to dwie różne rzeczy ;)))).

Hmm... W czasach prawdziwego, Doyle'owskiego Sherlocka byłoby to całkiem możliwe, bo dużo prostsze niż dzisiaj - teraz jest za dużo zawodów, nie mówiąc już o tym, że nie zostawiają większych śladów, chociaż kto tam wie. Za to wiele innych rzeczy, z cechami charakteru na czele, można wyczytać z ludzkiego wyglądu.

W pewnym stopniu da się na pewno, jednak nie do końca - przecież każdy może strzepnąć sweter po jedzeniu wafelków, nie opalić się na zagranicznej wycieczce itp. Istnieje losowość, istnieją wyjątkowe przypadki. Dedukcja zawiedzie, gdy wkroczy chaos i nieszablonowość.

Na pewno nie aż tak jak Sherlock. Ale po latach ćwiczeń i udoskonaleń takiej umiejętności można by dojść do różnych wniosków patrząc na człowieka. Polecam serial Lie to Me (magia kłamstwa).

Naturalnie, że to możliwe. Człowiek o takich zdolnościach to mentalista.

Nie ma i nie było takiego człowieka. Owszem, są ludzie bardziej spostrzegawczy i wytrenowani (jak chociażby mentaliści) w takich rzeczach, ale nie aż w takim stopniu jak Sherlock. To tylko serial, który z deka przegina z efekciarstwem. Wszyscy w którzy w to wierzą to naiwni marzyciele.