Zapomniałeś, że przecież to polowanie ludzi na wampiry odbywały się przede wszystkim w świetle dnia dziennego. Przecież gdy np. otoczyli rezydencję samochodami i ze strzelbami tak szczelnie, że nawet mysz się niezauważona nie przemknie, to czekali. Zamiast bezsensownie atakować w środku nocy, czekali, aż nastanie dzień, by dopiero wtedy uderzyć. Spójrz na odcinki specjalne: wampiry uciekają do kanałów, gdzie też w mroku role się odwracają. Można powiedzieć, że czerpią energię z mroku.

Co do braku jednego, głównego bohatera, to jednak wyszło to serii na dobre. Ma się bowiem wrażenie, iż cała społeczność jest bohaterem. Co do twojej opinii, iż wątek fabularny jest prosty: nawet jeśli prawda, to jednak magia tajemnicy nie tkwi w niej samej, lecz także w jej stopniowym odkrywaniu. Fantastycznie jak dla mnie pokazano sytuację, gdy niektórzy bohaterowie już wiedzą, o co chodzi, ale nie mają pewności i nie chcą przypadkiem wyjść na idiotów. W końcu jeden nieostrożny ruch i już można się pożegnać z tym, że mieszkańcy im uwierzą, jeśli ich podejrzenia okażą się trafne. A nawet, gdy już np. Toshio już znał prawdę, bo widział na własne oczy, wciąż nie miał dowodów. Mało powiedziane, wiedział, że ludzie nie zechcą uwierzyć w prawdę, co też się potwierdziło. Niesamowity klimat tej serii polega więc właśnie na tym, iż jest stałe niebezpieczeństwo, wciąż rosnące w siłę, a choć osamotnieni bohaterowie o tym wiedzą, to jednak nic nie są w stanie z tym zrobić. Mogą tylko siedzieć bezczynnie i czekać, jak to rodzeństwo, które utraciwszy przywódcę, jest już na pastwę losu, o czym doskonale wiedzą.

Mam wielki szacunek do tego anime, bo ono właśnie odświeżyło wizerunek wampira, nie musząc uciekać się do tanich tandet, jak katany itp. Wszystko zostało tu w miarę naukowo wyjaśnione. Jedynym "żywym" elementem wampira jest sama jego krew. By zabić wampira, trzeba zniszczyć układ krążenia, np. kołkiem w serce. To PO PROSTU najwygodniejsze rozwiązanie, nie że jakiś święty, rygorystyczny rytuał. Równie dobrze można przebić serce mieczem, lub też celnym strzałem z pistoletu. I kto powiedział, że serce? Równie dobrze może to być celny cios w aortę w szyję. Podobnie ze świętymi symbolami. Gdy Toshio eksperymentował na swojej zakneblowanej żonie, to zbliżał do niej krzyż. Oprócz panicznego strachu, jej zupełnie nic się nie działo! Nic, a nic, żadnego parzącego ognia, nic. To po prostu niechęć, wynikająca widać z faktu, iż jednak ma się gdzieś ukrytą świadomość, czym się stało. Zwyczajne podłoże psychologiczne.

Jak dla mnie to zaleta, że nie ma jednego, wyraźnie głównego bohatera, który musiałby być nietykalny dlatego, że jest główny i i tak byłoby wiadomo, że nie zginie. A tak każdy może zostać ofiarą.

Nie uważam też za wadę, że wampiry mają stereotypowe cechy, ten serial nawiązuje do klasycznego wizerunku wampira w kulturze. W Zmierzchu miały bardziej nietypowe cechy, Zmierzch Ci się bardziej podobał? Może shiki nie są wybitnie oryginalne, ale przynajmniej ich natura jest pokazana w konsekwentny i logiczny sposób.

spojler alert