Mam takie samo zdanie…
Zresztą ledwo dokończyłam ten serial, bo nie lubiłam praktycznie żadnej postaci.

Dokładnie takie same mam odczucia. Był tak strasznie głupawą, irytującą, odpychającą (traktowanie rodziny), postacią, a tak na siłę chcieli z niego zrobić "może trochę głupszy ale z dobrym sercem" co zupełnie było nietrafionym pomysłem. Był tak nieporadny zapomniał nawet na moście na który kafelek pierwszy skoczyć po wszystkich. Był strasznym hipokrytą wypominał koledze zabicie szklarza kiedy sam chwilę wcześniej oszukiwał w grze z dziadkiem. Zupełnie nie chciałem mu kibicować nawet wygraną musiał mu kolega podarować wbijając sobie nóż w szyję - pewnie już wolał to niż żyć ze świadomością, że przegrał z kimś takim :D

Zgadzam się, że główny bohater bywa irytujący bo przede wszystkich nie jest zbyt lotny a przy tym absolutnie nie powinien uchodzić za wzór "dobrego" człowieka, ale co do jego charakteru... Myślę, że to był taki typ z działu "niefrasobliwy" że tak na co dzień spoko człowiek, ale tu nie pamięta, tu coś głupio zwali, tu dla swojej wygody coś wykręci, jak tacy ojcowie, co pojawiają się od wielkiego dzwonu i są wtedy świetnymi ojcami na jeden weekend. Albo partnerzy, co potrafią być czarujący, a potem znikają bez śladu, bo gdzieś ich poniosło albo zadłużą dom. W sensie, on jakby nie krzywdził ludzi z premedytacją, umiał być doraźnie fajnym i empatycznym gościem (córka wyraźnie go lubiła) ale na krótką metę, bo poza tym był po prostu skrajnie nieodpowiedzialny, samolubny, skupiony na sobie, nie umiejący planować i dostrzegać konsekwencji... więc nie był może esencją dobra, ale jednak nie był wyrachowany i okrutny, jak niektórzy gracze. I tu się pojawia pytanie w sumie zarzucone widzowi - czy bardziej moralne być tak logicznym jak ten jego kumpel, co zimno kalkulował dla optymalnie lepszego wyniku, czy być takim głupio-dobrotliwym, mimo że wiadomo, do czego prowadzi ta gra.