Na wstępie - podobało mi się Ghost in the Shell, zdarzało mi się oglądać różne anime w dzieciństwie na kanałach z kreskówkami. Nie styl mnie odpycha, a konstrukcja serialu. Motyw zawirowań w liniach czasowych jest jedyną rzeczą, która może przyciągać, ale i twist na końcu jest przewidywalny. Oczywiście, niby po drodze są wskazówki, które mają nam za zadanie podpowiedzieć, jak to może się zapętlić, jednak nie traktowałbym ich tak jak ogromna rzesza fanów w kategorii "geniuszu" i dowodu na niezwykłą inteligencję twórcy, a jedynie jako szczątki przyzwoitości oraz minimalne chęci nadania logiki. To "drugie dno" w żadnym razie nie rekompensuje męczących i irytujących postaci, papierowych relacji, drewnianego humoru (stylizowanego na żargon), seksistowskich tekstów i nawiązań do hentai, proceduralnej natury budowy odcinków, gloryfikacji toksycznych zachowań, pokazu samouwielbienia autora oraz ogólnego męczenia buły. Te powiązania między postaciami w stylu "on się okazuje jej ojcem, a są w tym samym wieku!!!" mają na celu jedynie tanie wzbudzenie sensacji, a nie sensowne pogłębienie rysu bohatera czy wyprowadzenie wątku na bogatsze pastwiska. To właśnie jest główny problem - wszystko ma się sprowadzać do wywoływania zaskoczenia. A im dalej, tym głupsze wymówki i bardziej egzotyczne i nieprawdopodobne ukryte role bohaterów muszą nam być przedstawiane, by to zdumienie nie było mniejsze niż w odcinku poprzednim.

Nie polecam. A o zawirowaniach z czasem powstały lepsze filmy i seriale, także i dla samego tego motywu się według mnie nie opłaca tego oglądać.