Opowieść o życiu i śmierci, które są apogeum. Prawdzie i tajemnicach, które prowadzą do autodestrukcji, nader często tej ostatecznej jaką jest śmierć. O władzy i głębokiej potrzebie bycia uznanym, która wynika z samego rdzenia jestestwa. O umyśle, który gubi się w ciemności, i by powrócić do siebie potrzebuje "stracić rozum".  O poszukiwaniu drogi w marzeniach o nieśmiertelności, iluzji bycia wielkim wśród małych, o szukaniu drogi do ojca, którego się nie poznało. O czekaniu, na miłość, na syna, na cud, na mannę z nieba. O braku matki, która ukoi i ugłaszcze. O miłości własnej i cierpieniu, które tę miłość przemienia w pychę zamykającą serca. O pierwotnej potrzebie przynależności, o zwykłym człowieczeństwie. O ruinie, która prowadzi ku przemianie. O winie i odpowiedzialności.