Właściwie od początku pierwszego odcinka było dla mnie jasne, że rozpoczynam imponującą, magiczną podróż, która przekroczyła moje oczekiwania. I tak z odcinka, na odcinek czułam ekscytację na myśl o kolejnym. To chyba też przez hipnotyzującą atmosferę, jaką udało się stworzyć twórcom, wszystko jest tu też takie “uporządkowane”, spokojne, jasne. Poważnie podjęto temat budowania świata, który “rośnie” wraz z postaciami i wokół którego potem tkana jest cała niesamowita opowieść rodzinna. Zdjęcia są cudne, godne najlepszego filmu, aktorzy wspaniali (choć nie wszyscy) i scenariusz, który oddaje sprawiedliwość materiałowi źródłowemu, a jednocześnie szanuje w aspekcie etnicznym i kulturowym tym, czym jest Kolumbia, jako naród i społeczeństwo. Tradycje, muzyka, jedzenie i różnorodność ras jako część tego, czym jest uniwersum Macondo, także pod względem brutalnej przeszłości.
Jest to obok BTS, Ozark i the Crown, jakościowo lepszych seriali netflixa, moim zdaniem.