W Stranger Things klimat często przywodzi na myśl "Koszmar z ulicy wiązów", "Twin Peaks" czy "Z Archiwum X", ale wciąga do swojego świata przyjemnie niczym baśń i to jest urok tego serialu. To połączanie, które widziałem w wielu produkcjach, ale dopiero tu zagrało jak powinno i porwało w niesamowitą, uniwersalną przygodę. Odrealniony świat nie jest w Hawkins od początku czymś oczywistym i nie widzimy go na pierwszym planie tylko odkrywają go w zagadkowy, emocjonujący sposób ludzie, którzy mają normalne, życiowe problemy. Są to osoby w różnym wieku przez co serial ten jest tak uniwersalny. Nie jest to byt, który został stworzony tylko dla nastolatków (bo młodzi aktorzy) lub tylko dla ludzi wychowanych w latach 80-tych (bo nawiązania) jak niektórzy sugerują. Jest to uniwersalna, świetnie zrealizowana opowieść i przede wszystkim nie jest sztywna, wychodzi poza utarte schematy, miesza różne gatunki filmowe, łączy postaci w kontrowersyjne, czasem absurdalne wręcz duety. To dzieło tylko dla dojrzałych ludzi z otwartą głową. Owa dojrzałość nie idzie w parze z wiekiem, płcią, kolorem skóry, lokalizacją. Pozdrawiam wszystkich fanów czekających na czwarty sezon.