Na początku jakoś leci. Zachęcony oceną 7,4, która obiecuje coś lekkiego, przyjemnego, ale też ciekawego zacząłem oglądać. Im dalej w las tym bardziej fabuła jest dopychana młotkiem. Postacie robią się coraz bardziej niespójne. Wydarzenia coraz mniej sensowne. Wyliczenia wartości belfra są wręcz absurdalne. Motywy z przeszłości jakby przypadkiem dorzucone. Sama postać matki-byłej hokeistki. Z jednej strony kadra narodowa i własny biznes, a drugiej kobieta boi się własnego cienia. Nie ma w tym wszystkim za grosz spójności. Wszystko jest chaotyczne i poklejone jakoś niezgrabnie na siłę.

Odczycie niezgrabności i zażenowania to motyw przewodni. Niby kino lekkie, ale jakoś męczące prostotą i nierealistycznością postaci ich motywacją i działaniami. Ogólnie nie polecam.