Nic dodać , nic ująć - serial uwielbiam i uwielbiałem za niemal identyczne rzeczy które wymieniłaś :) Przede wszystkim jednak za to że opowiedział historię o młodym Supermanie w sposób wyjątkowo wiarygodny jeśli można tak powiedzieć o przygodach kosmity z Kryptonu i wszystkich nadprzyrodzonych , fantastycznych rzeczy które były związane z całym jego uniwersum :D Ale ten ludzki , życiowy - często smutny i przygnębiający sposób prowadzenia fabuły , wątków to przyjaźni Kenta i jego miłości , tajemnicy która odgradzała go murem od osób na których najbardziej mu zależało i sprawiała że nieraz je ranił i czuł się winny oraz samotny pomimo że wokół otaczali go przyjaciele - to była wg mnie największa zaleta tego serialu.Nie była to historia o niezniszczalnym herosie który bez przeszkód osiągnął swoje przeznaczenie lecz opowieść o chłopaku z krwi i kości który zmagał się z podobnymi problemami jak każdy z nas a do tego z tymi znacznie większymi związanymi z jego mocami - sekretem który musiał chronić aby nie narażać na niebezpieczeństwo najbliższych, tym kim był i skąd pochodził.Poza tym postacie - niemal wszystkie były świetne na czele z głównym bohaterem rzecz jasna , Lexem, Lois - moją ulubioną żeńską postacią zdecydowanie , Chloe, Lionelem ,rodzicami Kenta.Myślę że ten serial przekonałby wielu fanów superbohaterów którzy supermana uważają za nudnego , niezniszczalnego bohatera :D Tutaj jest on przedstawiony w zupełnie innym świetle.Wiadomo - Smallville nie było idealne , były lepsze i gorsze sezony ale jako całość to wg mnie najlepszy serial o superbohaterze który z jednej strony pokazał tą ludzką stronę Kal-Ela ale pozostał wierny oryginałowi i całkiem nieźle połączył powagę z fantastyką :)

Zgadzam się jak diabli ,superman zawsze wydawał mi się mdłą,pozbawioną charakteru postacią. Ten serial to zmienił : dla mnie największym smaczkiem był motyw Clarka i jego relacji z ludźmi ,jego poczucie osamotnienia i niezrozumienia - nawet przez swoja kuzynkę. Clark starał się pogodzić z tym kim jest,z poczuciem winy wobec śmierci rodziców Lany ...i z tym że sam swoją dobrocią i chęcią pomocy tworzył sytuacje gorszą niż na początku. Wg mnie on i Lex to ta sama historia ,nieświadomie dzielona : Clark chciał uporać się ze swoją odmiennością,zazdrościł innym bycia zwykłymi.Z kolei Lex zazdrościł Clarkowi ciepła domu ,którego nigdy nie miał okazji odczuć - ojciec który nie był zbyt wylewny,pełen ambicji i wyrachowania. Clark i Lex byli przyjaciółmi ,mimo że Lex nigdy nie był w 100% zdolny do przyjaźni,był w stanie spalić każdy most i zniszczyć wszystko by poznać odpowiedzi . Przełożyło się to na ich relacje ,Clark niejednokrotnie się załamywał widząc co się stało z Lexem- i obwiniał się o to. Żal było widać szczególnie gdy powiedział Karze iż w każdym stara się znaleźć odrobinę dobra..ale z Luthorami to sprawa przegrana na starcie

Lex i lana, moje ulubione postaci, ludzkie oblicze supermana, ogólnie wolę pierwsze sezony, końcówka z Louis mi się nie podobała, więc za te pierwsze 6 czy 7 sezonów.

Za Lane Lang przede wszystkim, oraz ukazanie Clarka zanim stał sie Supermanem :)

Właściwie zaczęłam oglądać ten serial dla Johna Schneidera, bo za nim przepadam :D i nie zawiodłam się, on i Anette O'Toole w roli rodziców Clarka byli fantastyczni. Wnieśli jakieś takie ciepło, wyczuwalną miłość, serdeczność sama nie wiem jak to nazwać, ale bardzo poruszyły mnie te postacie. Świetnie pokazano dom rodzinny, także z tej artystycznej strony - bardzo często było tam słońce, w odcinku śmierci Jonathana śnieg i chmury. Dzięki farmie Kentów, tym domu i ich relacji z Clarkiem (zwłaszcza Jonathana i Clarka) jest się w stanie uwierzyć, że faktycznie jest superbohaterem, że wzrósł na solidnych wartościach, otoczony miłością, nauczony tego, że ciężka praca daje satysfakcję. Serial pokazał dlaczego on wybiera dobro. To było piękne! Byłam strasznie zła i smutna jak umierał Jonathan, ale też bardzo wzruszona jak wracał w tych kilku epizodach w 10 sezonie. Lubię jak serial/film mnie porusza do łez, bo wtedy wiem, że nie zmarnowałam czasu oglądając go, a to poruszyło mnie bardzo mocno. Do tego drobne szczegóły np. Jonathan ciągle pije kawę/herbatę w tym samym kubku z krowami :D Martha jest ubierana w ciepłe kolory, więc "pasuje" do domu, Clark często w czerwonej koszuli w kratkę, a dla odmiany Jonathan na niebiesko. Wspaniałe :D