Choć według mnie to nadal bardzo dobry serial animowany (z wyłączeniem może tylko sezonów 4 i 5, na siłę zinfantylizowanych, ale i tę decyzję jestem w stanie zrozumieć) to w ostatnim sezonie pewne rozwiązania mi przeszkadzają lub nie przekonują. Może niesłusznie - w końcu podobne zabiegi występowały i wcześniej i są trochę związane z tym gatunkiem, ale może ze względu na epickie podniesienie stawki - dość mocno mnie tym razem raziły.

1. Nieprzekonująca przemiana króla Ezrana. Choć rozumiem zupełnie jego częściową przemianę po ataku smoka na Katolis (chęć odkrycia nowej broni i zapewnienie królestwu bezpieczeństwa przed kolejnymi atakami smoków - całkiem niezły początek do pokazania przemiany we władcę bardziej cynicznego), to nie kupuję jego całkowitego uporu w kwestii Runaana. Ezran był postacią zawsze myślącą najbardziej rozsądnie i o wielkim sercu do przebaczenia, a w tej jednej kwestii pozwala, by kierowały nim najgorsze emocje i to wyraźnie wbrew radom całego otoczenia, wszystkich najważniejszych przyjaciół. Rozumiem to z punktu widzenia fabularnego (rozdzielenie braci, rozterki moralne i późniejsze pojednanie), ale jeśli już scenarzyści chcieli iść w tym kierunku to czuję pewien niedosyt - o tym za chwilę.

2. Podobnie niezrozumiałe motywy Claudii od połowy sezonu. Wcześniej kieruje się wyraźnie chęcią pomocy ojcu (Virenowi). Gdy ten motyw znika, Claudia zapomina o wszystkich wartościach, które jej najdroższy ojciec wyznawał (dobro rodziny, bezpieczeństwo Katolis, na koniec wyrzeczenie się czarnej magii) i akceptuje Aaravosa jako nowego mentora, pomimo jego jednoznacznie podłych zamiarów i motywacji żądzą zemsty. Aaravos chce dosłownie zniszczyć Katolis i wszystkich bliskich Claudii, a ona nie ma większego problemu by mu pomagać. Osobna kwestia to na ile jeszcze Claudia decyduje o sobie, skoro Aaravos potrafi kontrolować ludzi używających czarnej magii. Jeśli jednak kieruje Claudią wbrew jej woli, to nie jest to dobrze pokazane.

3. Mój największy zarzut - gdzie ta potęga uwolnionego Aaravosa? Najpierw straszymy wieczną nocą pełną potworów, zapobiec temu może tylko jeden Karim niszczący kulę. Ale gdy już wszystko zawodzi na koniec okazuje się, że w sumie to kulę wystarczyło zrzucić z dużej wysokości, a Aaravosa wypędzić ugryzieniem smoka (i to jego własnego przywołańca), by odegnać go z tego świata, a wieczna noc sama mija. Nie było to aż takie trudne, Aaravos zresztą w ogóle nie używa potężnej magii by się bronić. Nie wydaje się wcale tak potężny, jak wszyscy zakładają. To już dowolny smok jest bardziej niebezpieczny.

4. Wątek króla Ezrana odnajdującego Nova Blade - zupełnie tego nie zrozumiałem po co w ogóle był ten wątek poza wytrychem, żeby Ezran mógł się pojawić w finałowej scenie walki. Może coś przegapiłem, ale dlaczego wszyscy potem udają, jakby ten miecz nigdy nie istniał. Jeśli to jest jedyna broń, która może zabić gwiezdnego elfa, a ten ma powrócić za 7 lat, to czy nie powinna być przechowywana jak najcenniejsza relikwia?

5. Jeszcze ogólny komentarz, że przeszkadzało mi w tym sezonie jak bardzo każdy zdradza swoje plany przeciwnikom. Rozumiem, że serial jest też dla młodszego widza i trzeba czasem coś pokazać wprost, ale mówienie najpotężniejszemu wrogowi jaki istnieje, "uważaj, teraz użyję czarnej magii i zamknę cię w monecie, a ten oto elf mnie potem zastrzeli" to jawne proszenie się, żeby coś poszło nie tak. Mieli go pokonać sprytem. Można to było poprowadzić lepiej, np. pokazując rozterki Calluma w rozmowie z Runaanem.

5a. I niewyjaśniona kwestia - czy Callum w końcu użył czarnej magii? Jeśli nie (zaklęcie przerwano), to czemu ma siwe włosy? Jeśli tak, to dlaczego nagle nikt nie ma problemu z tym, że może być pod wpływem Aaravosa?

Jeśli ktoś potrafi sprostować moje wątpliwości to będę wdzięczny.

W mojej opinii bardziej przekonujące byłoby takie rozwiązanie fabuły:
Zostawiamy spryt i manipulację jako główne metody działania Aaravosa. Schwytany przez króla Ezrana, sączy mu jad do uszu i ostatecznie przekonuje go, że to smoki są prawdziwym zagrożeniem dla Katolis i jedynym wrogiem Aaravosa (z zemsty za uwięzienie go), a bez wsparcia i zapewniania równowagi przez samego Aaravosa, Ezran nigdy nie będzie mógł zapewnić bezpieczeństwa swojemu królestwu. W końcu król daje się zmanipulować i, w tajemnicy przed Zymem, uwalnia gwiezdnego elfa i obiecuje mu nie wtrącać się do walki między nim a smokami.
Aaravos chce otworzyć zaświaty, ale napotyka wątpliwości Claudii i sam staje przed dylematem, czy zmusić ją do posłuszeństwa dzięki czarnej magii, bo sam zaczyna mieć wobec niej ojcowskie uczucia. Ostatecznie decyduje się na to, bo jego plan i żądza zemsty zaszła już zbyt daleko, by na tym etapie rezygnować.
W finale rozwiązanie powinno być inne, tzn. zamiast nielogicznego ułatwiania sprawy, Aaravos powinien z łatwością zabijać smoki własnoręcznie, co ukazałoby jego faktyczną potęgę. Król Ezran mógłby przybyć na miejsce za namową Zyma i być świadkiem śmierci królowej smoków, co uświadomiłoby mu jego błędy i przekonało do zaangażowania się w walkę.

Ostatecznie, z braku innych możliwości, Aaravos powinien zostać faktycznie zamknięty podstępem w monecie, z użyciem własnej czarnej magii. Callumowi mogłaby w tym pomóc "nawrócona" Claudia, która jednocześnie zademonstrowałaby, że nawet po olbrzymim spaczeniu czarną magią da się sprzeciwić Aaravosowi, choć mogłaby za to zapłacić życiem. Wg mnie byłoby to uczciwe zakończenie wątku tej postaci i odkupienie porównywalne ze świetnie poprowadzonym Virenem, a jednocześnie uzasadniałoby decyzję o tym, by Calluma pozostawić przy życiu, pomimo użycia czarnej magii.

Takie rozwiązanie zapewniłoby lepsze ukazanie potęgi Aaravosa, jego umiejętności manipulacji i fakt, że pokonać go można też tylko podstępem lub poświęcając część siebie. Przemiana Ezrana byłaby bardziej wiarygodna, gdyby Aaravos dłużej i lepiej nim manipulował, i tym lepiej wybrzmiałoby jego końcowe nawrócenie. Motywy Claudii byłoby sensowniej ukazane i nie tak sprzeczne z wartościami jej ojca.

Dajcie znać czy ktoś jeszcze miał problemy z tą fabułą, czy też szukam ich na siłę.