Masz rację. Przed chwilą opublikowałem tutaj swoją teorię, ale można powiedzieć, że książki, o których tu piszesz, ją obalają. Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że nieważne jaką teorię by się stworzyło, znajdzie się zawsze jedna mała rzecz, która ją burzy. Nie wiem, czy moja teoria jest dobra, ale brzmiała dla mnie dość sensownie (oprócz tych książek :P bo to naprawdę ciekawe). Nie mogę tego rozgryźć, a strasznie mnie to męczy. Jeśli masz ochotę przeczytać to, co napisałem, poszukaj wpisu o nazwie "Jak zrozumieć The OA"? Pozdrawiam

Też nie mogłam zrozumieć, w jaki niby sposób książki mają obalać jej historię.

Po 1: podejrzane byłyby raczej podręczniki typu "Jak manipulować ludźmi", "Metody wpływania na ludzi" czy "Dobry bajer". Natomiast książki o oligarchach? To chyba dosyć oczywiste, że jeśli ktoś się czymś interesuje lub coś próbuje znaleźć, to ma książki na ten temat? Jeśli mam w domu książki o Gruzji, to znaczy, że nigdy tam nie byłam? Wręcz przeciwnie, dziwny byłby np. prawnik bez ani jednej książki o prawie w domu :)

2. Praire nauczyła się czytać jako Nina. Po rosyjsku, cyrylicą. Potem angielskiego uczyła się jako osoba niewidoma. Nawet jeśli rozpoznawała litery łacińskie (np. na pomniku) to rozpoznanie liter a przeczytanie grubej książki w obcym alfabecie to zupełnie różne sprawy. A nie wszystko jest dostępne Braillem. WIęc albo książki nie są jej albo przeciwnie, ponieważ nareszcie widziała, mogła sobie zamówić tytuły na interesujące ją tematy i starać się pomału przez nie przebrnąć.

3. Ostatnia sprawa to fakt, że chłopcy nie mogli nic o niej znaleźć w Internecie. No sorry bardzo, ale to, że czegoś nie ma w anglojęzycznym Internecie, nie świadczy o tym, że to coś nie istnieje. Oni też zabierali się do tego od d... strony, wpisując hasła na pałę "kopalnia", "oligarcha", "Rosja". Tak się nie szuka. Po pierwsze primo, wydarzenia z Rosji z lat 90. będą raczej w rosyjskojęzycznych źródłach. Po drugie, raczej w źródłach analogowych - być może lokalna gazeta w Rosji pisała o wypadku bogatych dzieci, o zaginięciu lub śmierci potężnego milionera? Naprawdę chcieli to znaleźć w Google? Specjalistycznej wiedzy szuka się raczej po bibliotekach i to raczej narodowych lub uniwersyteckich i to raczej w języku źródłowym. Szczerze to kupienie książki dokumentalnej o oligarchach ma więcej sensu niż klepanie w Google.
Można było szukać także po adopcji - w końcu Praire była adoptowana legalnie, rodzice nie udawali, że znaleźli ją na śmietniku. Musiały istnieć jakieś ślady, adres ośrodka adopcyjnego lub pośrednika, dane dziecka, imiona rodziców, miejsce urodzenia. Nawet jeśli ta opiekunka Niny była dosyć podejrzana, to adopcje przeprowadzała w glorii prawa, inaczej przypisani rodzice Praire nie mieliby do niej praw, nie byłaby zarejestrowana nigdzie, nie mogłaby chodzić do szkoły ani lekarza itd. Ile mogło być pośredników zajmujących się adopcjami dzieci z Rosji? Ile mogło być szkół dla niewidomych dzieci, do której uczęszczała Nina od opieką ciotki? Musiały istnieć jakieś archiwa. No ale to trzeba być samodzielnym dorosłym, jechać gdzieś, szukać, sprawdzać dane, rozmawiać z ludźmi...
Nie, wpisanie w Google i "nie ma" to nie dowód na nieistnienie czegoś. Treści większości prac naukowych też Google nie przytacza, a jednak istnieją...

Tak naprawdę nie wiemy, czy cała część jej historii o rosyjskim pochodzeniu, szkole z internatem, samym ojcu i mieszkaniu w domu ciotki, która handlowa dziećmi jest prawdziwa. Potwierdzone przez rodziców jest tylko to, że Prairie została przez nich adoptowana i że mieli na oku jakiegoś chłopca, ale matka wybrała właśnie ją, z uwagi na ślepotę.

Hap zamawiał wszystko przez internet. OA mówi to w odc, w ktorym podkrada tabletki nasenne. Myślę, ze zamowienie ksiazek nie byloby dla niego problemem, wiec teoria mówiąca, ze psycholog to Hap lub jego mlodsza wersja moze byc sluszna

Nie bez powodu był tam karton z Amazona.

Niestety wszyscy się mylicie. W drugim sezonie wyjaśnia to francuzowi sam przybrany ojciec OA. Kupił je długo po tym jak odnaleziono OA i gdy już chodziła na terapię. Książki miały pomóc jej rodzicom zrozumieć traumę ich córki. Zostały kupione na długo po tym gdy już ona wszystkim opowiedziała swoją historię.