Nie jesteś sam :) Serial ogólnie mi się podoba, oglądam go od początku i czuję z nim jakąś taką więź, ale muszę przyznać, że obfituje czasem w różnego typu głupotki itp., brak mu czasami spójności, fabuła bywa dziurawa, dialogi często nie powalają, a fabularna linia bywa schematyczna. Mimo tego uwielbiam ten serial, a teraz dostrzegłem to jeszcze wyraźniej - Fox powtarza obecnie wszystkie sezony, no i złapałem się na tym, że wzięło mnie na wspominki i oglądam te powtórki. Niestety ominąłem powtórkę pierwszego odcinka, który jest chyba najlepszy ze wszystkich, forever. Pozdrawiam!

Ja kocham ten serial zawsze do niego wracam z niecierpliwością czekam na kolejny sezon

Mam jedno zastrzeżenie do tego serialu. W wielu odcinkach nasi bohaterzy rozmawiają sobie o różnych sprawach, jak gdyby nigdy nic. Jak by nie było żadnej apokalipsy. Typowe rozmówki znane z wielu seriali, poczynając od Mody na sukces a skończywszy na M jak miłość - kto kogo zdradził, kto kogo nie lubi. Czy tak się zachowuje człowiek przechodzący traumę, funkcjonujący w świecie opanowanym przez zombie? Osoby, które wielokrotnie były atakowane przez "szwędy", mające świadomość, że w każdej chwili zza rogu może wyskoczyć kolejny truposz powinny być - delikatnie mówiąc - kłębkiem nerwów. Na dłuższą metę choroby psychiczne murowane. Jednak większość bohaterów tego serialu nie ma nawet problemów z zasypianiem. Wyobrażacie sobie próbę zmrużenia oka w takich realiach? Chyba tylko na silnych lekach lub po wiadrze wódki.
Widocznie ekipa z Walking Dead jest pozbawiona układu nerwowego. ;)

Po pierwsze, gdyby zrobili z każdego bohatera miękką pipkę to albo by wszyscy poumierali albo by byli zwyczajnie denerwujący. To jest serial, nie życie. Poza tym wydaje mi się, że ta kwestia była poruszana i to kilka razy. W przypadku (głównie) Ricka, Michonne, Sashy, trochę Carol. I nie zapominajmy, że gdyby nie apokalipsa, to Shane raczej by nie zwariował ;)

Osoby, które były przez długi czas na froncie podczas 2 wojny światowej w okopach żyły w napięciu,
nie mogli spać, mieli problem z oddychaniem, ciągły stan napięcia i drżenia mięśni, kołatanie serca, problemy z przełykaniem itp ich stan przypominał nerwicę lękową - chorobę cywilizacyjną, ale gdy wracali do domów po wojnie ich stan wracał całkowicie do normalnego, pozbyli się przyczyny. A w przypadku nerwicy lękowej mało której osobie udaje się z takich stanów wyjść do końca życia, bo nie potrafią się pozbyć przyczyny (konfliktu wewnętrznego) i ich chemia mózgu jest ,mocno zaburzona, lęki wpływają na obawy somatyczne, obawy somatyczne potęgują lęki,
więc nie przesadzajmy, że podczas apokalipsy, aż tak silne stany lękowe czuliby ludzie bez nerwicy lękowej.
Nerwica lękowa jest gorsza, nic ich nie cieszy z pełni, ludzie boją się ludzi, boją się wychodzić z domu, ich życie jest życiem jakby za mgłą.

miało być objawy somatyczne, nie obawy :)

Tylko ze ci sami ludzie a mowimy (wlasciwie piszemy) tu o przytoczonym przez ciebie przykladem z wojny zartowali,smiali sie,kochali i klocili,czyli niebardzo roznili sie od postaci z "Walking Dead"...Pozdrawiam

Pierwsze trzy sezony nie były złe. Oglądało się całkiem, całkiem, ale i tak do najlepszych seriali brakowało.
Niestety 4 i 5 sezon były wyraźnie gorsze od pierwszych 3.

Też uwielbiam ten serial