Muszę się nie zgodzić. Anime jest niestarannie zrobione, grafika jest daleko w tyle za tym co Japończycy pokazywali 10 lat temu w anime, klimat wymuszony mroczny. Muzyka w tle pasuje ale nie jest to podkład wart zapamiętania w przeciwieństwie do pierwowzoru anime czyli gry Visual Nowel o tym samym tytule. Osobiście opening i większość endingów bardzo mi się podobała, ilość endingów (jeden do każdego odcinka) świadczy o dużym budżecie produkcji, a grafika mówi coś zupełnie innego i nie wiem jak to pogodzić. Fabuła jest wyjątkowo okrojona i jest pokazana tylko jedna wersja historii, w grze bodajże było z 7, a czy wybrano właściwą to już kwestia sporna. Mając na względzie popularność gry, która jest wyjątkowo brutalna a ponadto przeznaczona tylko dla dziewczyn pełnoletnich (mam tu na myśli gatunek yaoi, którego wole nie opisywać), nie rozumiem zabiegu ułagodzenia wszystkiego. Oczywiście szalone fanki nadrabiają wyobraźnią (śledziłam kilka dyskusji o każdym odcinku w trakcie emisji) ale wszystkie były rozczarowane. Możliwe, że autorzy chcieli rozszerzyć widownie ale przecież żaden mężczyzna nie weźmie do ręki świadomie nic z napisem shonen ai (łagodna wersja yaoi dla niewtajemniczonych :) ). Co do metroseksualnych chłopców to ich tam nie widziałam, na prawdę to tylko jeden był tam w miarę normalny ale za to z kompleksem siostrzanym, ale nic nie pokazywali po sobie bo wszystko wycieli z historii. Po zakończeniu zastanawiałam się czy właściwie miał sens opatrzenia tytułu nalepką shonen ai bo nic w nim nie ma. Postaciom daleko od klasycznych pięknych chłopców, do tego zbliżenia na paskudne oczy aż bolały. Jedynie głos Hikaru Midorikawy zachęcił mnie do obejrzenia serii, a zatrzymały jedynie zabawne komentarze i obietnica wybebeszonych jelit, która się nie sprawdziła (istnieją takie sceny w grze, której nie widziałam ale ze względu na yaoi podziękuję).