No ja też :D

Miło mi to czytać.

Miło spotkać osobę, która też to oglądała :)

Miałem to na VHS - sie. Niedawno przegraliśmy na DVD, by ożywić wspomnienia, Ach, to były czasy...

To były cudowne lata ^^

W rzeczy samej.

Szkoda, że to już minęło ;(

Obecnie też jest dobrze.

Wcześniej było LEPIEJ ;(

Jak uważasz.

Czemu nie ma wehikułu czasu... ;(

Gdyż jego istnienie przeczyłoby funkcjonowaniu czasu i przestrzeni.

No to co? :D

Czas - podobnie jak prawo - nie działa wstecz.

A może by to zmienić? :D

Nie, nie da się tego zmienić.

A może :D

Szczerze wątpię ;-)

Wszystko jest możliwe :)

Nie powiedziałbym, że "wszystko".

Czemu?

ja też się na niej wychowałam , ba , nawet angielskiego się uczyłam :)

To tak jak ja. To chyba pierwszy program telewizyjny, jaki w życiu oglądałem (choć nie jestem pewien, czy "Domowego przedszkola" nie poznałem wcześniej). Andrzej Matul zawsze będzie mi się kojarzyć m.in. z tym, bo czytał "Ulicę Sezamkową" jako polski lektor.

Najbardziej uwielbiałem Ciasteczkowego Potwora, Wielkiego Ptaka, Elmo, Super Grovera, Erniego i Berta, Oskara Zrzędę, mamuta Nochala i Żabę Kermita. Od imienia tego ostatniego wziąłem nawet z młodszą siostrą nazwę dla bułki przekrojonej częściowo na pół mogącą "kłapać". :)