zgodzę się z tobą w 100 %

Drama bardzo mi się podobała. Fakt niektóre sceny były irytujące, a odcinki się przeciągały. Jednak zdecydowanie bardziej podoba mi się ta wersja niż oryginał, którego nie byłam w stanie obejrzeć. Mi Young i Daniel grali bardzo przekonująco, ona urzekła mnie swoją delikatnością, natomiast on uwodził ogromnym optymizmem, swoją ogromną ematią. Co do Gun, faktycznie myślałam tak jak Ty, że w jakiś sposób się zmieni, przynajmniej choć trochę spoważnieje. Ale czy byłby to wtedy ten sam Gun , który tak idealnie równoważy się z charakterem Kim Mi Young? + dodatkowym atutem według mnie jest jego śmiech, który rozbraja mnie całkowicie. Nie zapominajmy także o tym, że tak jak w przypadku "Bezrobotnej księżniczki" (2014) jest to także produkcja obfitująca w satyrę, parodię i wiele innych rzeczy z których śmieją się koreańczycy, lecz które dla nas wcale nie są zabawne, więc po prostu powinniśmy na nie przymknąć oko.

Jak dla mnie drama jest genialna - z wypiekami na twarzy czekałam na ostatnie odcinki. Fakt - ostatni odcinek nie powala, drama spokojnie zmieściłaby się w 18 i wtedy byłabym jeszcze bardziej usatysfakcjonowana :P
Śmiech Guna... Pamiętam, jak obejrzałam pierwszy odcinek ( scena z szamponem ) i myślę sobie WTF, co to za świr ? :) Jego demoniczny śmiech to zdecydowanie mój nr 1 ( scena u psychiatry to już w ogóle megakosmos :P ).

Powiem tak - większość dram jest baardzo odrealniona i zapewne 90% moich znajomych wymiękłaby na 1 odcinku jakiejkolwiek przeze mnie obejrzanych... Dlatego dla mnie większość zachowań głównych postaci jest przyjmowana z przymrużeniem oka ;)
Pamiętam, jak oglądałam jedną z moich pierwszych dram Kkotboda namja i Lee Min-Ho wparował na dziedziniec szkoły w jakimś lisie wokół szyi...No myślałam, że padnę, upadnę i nie powstanę :P Zaczęłam wątpić w mój stan psychiczny, że ja stara baba w ogóle to oglądam :P Ale tak jak pisałam - na dramy patrzę pod innych kątem i dlatego większość zachowań po prostu mnie nie rusza ;)

Wracając do Fated to love you - na pewno wrócę do moich ulubionych scen, bo na powrót do całej nie mam czasu - za dużo dram w kolejce :P Wrócę chociażby żeby nacieszyć oko Danielem :) Od czasu Heirs - Jin-hyeok Choi i Ha-Neul Kang to moje nr 1 jeśli chodzi o urodę :)

Aaaa i nie wiem, czy inni też mają takie zdanie, ale uwielbiam głos Naszego "Ślimaka". Mogłabym jej słuchać i słuchać...

Pamiętam jak zaczęłam oglądac moją pierwszą dramę...Secret Garden..po pierwszym odcinku nie mogłam pojąć jak tyle lukru i banału może być pokazane tylko w jednym odcinku:) Teraz podchodzę do tego tak jakTy..z przymrużeniem oka. Już nawet te ich zachowania mnie nie dziwią ani nie irytują. Za to żadne seriale nie mają takiego klimatu jak azjatykie które mają w sobie niesamowity urok. Co do dramy...świetna..klasyka gatunku. A główny bohater był rozbrajający...na żadnej dramie się tak nie uśmiałam:) Te jego akcje ze śimakiem :):)

Ja dopiero jestem w trakcie oglądania, ale jak na razie mam same pozytywne odczucia. Szczególnie wielkie słowa uznania dla głównej bohaterki, jest tak słodka, urocza i niewinna, że ażsię ciepło na serduchu robi. Śmiech Guna...na razie troszkę mnie irytuje, ale, jak powiedziała Orkadrahi, stanowi idealną przeciwwagę dla Mi Young.
Pozostali bohaterowie jak na razie również dają radę, szczególnie babcia i Daniel. Pierwsza za mega charakter i za to, że leje Guna bez opamiętania za każdą jego głupią rzecz, jak najbardziej zasłużenie :DDDD A Daniel za całokształt ciachowatości XDDD. W scenie, kiedy czeka na MiYoung na wystawie swoich prac w pełni utożsamiałam się z pracownicą galerii, która aż kilka razy się odwracała, żeby zerknąć na takiego przystojniaka :)
Zabieram się do dalszego oglądania, bo drama naprawdę mnie zaciekawiła. Zobaczymy, jak będzie dalej :)

Oj tak Jin-hyeok zawsze jest boski ale w tej dramie jako Daniel wszedł na zupełnie nowy poziom piękności. To Facet który nawet w różowym garniturze wygląda męsko. Jest wspaniały!:)

Dlatego już mam obczajone inne produkcje z jego udziałem, żeby się dalej napawać :)

Po obejrzeniu całości mam mieszane uczucia. Drama, powiem szczerze, opadła tak w dół, że ledwo udało mi się ją skończyć. Naciągana niemiłosiernie końcówka, znowu dziwne zachowanie głównych bohaterów. To, co podobało mi się na początku, niewinność Mi Young, jej zachowanie, potem zaczęło normalnie nużyć. Obejrzałam głównie dla dokończenia wątku Daniela i Se Ra, bo chciałam się dowiedzieć, jak to się rozwinie i to była jedyna pozytywna rzecz. 5/10.

Oczywiście, że do k-dram trzeba podchodzić z przymrużeniem oka, oglądanie ich na serio sprawiłoby, że nigdy nie ukończyłabym nawet jednej ;) Sama oglądam najchętniej komedie, im więcej śmiechu tym lepiej i właśnie w tym dramy są najlepsze - niektóre absurdalne zachowania azjatyckie są dla mnie zabawne, gdzie pewnie w założeniu dla koreańczyków by nie były :) To jest jedna z najlepszych komedii jakie kiedykolwiek widziałam, wybuchy śmiechu co kilka minut gwarantowane, dla mnie ten diabelski śmiech był jednym z największych atutów głównego bohatera, choć rzeczywiście w kilku scenach nie do końca pasował - mimo tego za KAŻDYM razem kiedy zaczynał się śmiać, ja zatykałam sobie usta, żeby chichotem nie obudzić rodziny i dosłownie płakałam ze śmiechu.
Pierwsze odcinki piekielnie wciągające, oglądałam do 5.30, gdzie o 7 musiałam wstać i pójść na egzamin (na który też się nie nauczyłam przez oglądanie, jak zawsze miał być tylko "jeden odcinek" ale ta drama była tak wciągająca, że skończyłam na 6 zanim poszłam spać ;p).
Mi Young z charakteru taka chodząca sierotka, strasznie nie lubię takich postaci i w normalnym życiu miałabym ochotę potrząsnąć taką osobą, a tutaj była tak urocza, że po prostu ją pokochałam, nie dało się inaczej.
Duet sekretarz Tak&Smok to najbardziej komediowa para w historii dram, jedynie zbliżyć się do nich może duet Hamo Hamo (notabene także występujący w tej dramie), za każdym razem kiedy na scenie pojawiały się te postaci wiadomo było, że teraz czeka widza wybuch śmiechu.
OST zostało zrobione perfekcyjnie, melodie z Inspektora Gadgeta czy (chyba) mission impossible po prostu rozwalały system, zabawne sceny stawały się dzięki muzyce komiczne, ogromny podziw dla autorów.
Jedyny niedosyt sprawiło mi to, że po fenomenalnych pierwszych 10 odcinkach zrobił się nam melodramacik i o ile został jak na k-dramę naprawdę sensownie uargumentowany to jednak znaczne zmniejszenie ilości zabawnych scen sprawiło, że powiało nudą, ja fanką melodramatów nie jestem, wolałabym, żeby było mniej odcinków ale wszystkie takie zabawne. Na szczęście ostatnie 3-4 odcinki znów wracają na swój poziom i znowu widz bawi się przednio :)
Z czystym sercem muszę polecić to jako jedną z najlepszych dram, jednak możliwe, że żeby zrozumieć to poczucie humoru trzeba mieć za sobą obejrzanych tych kilkanaście (u mnie to już kiladziesiąt) dram i na pewno trzeba podchodzić z nastawieniem, że będzie to lekka, zabawna historyjka, taka dla odstresowania i odmóżdżenia. Ja na pewno będę do niej wielokrotnie wracać, bo tutaj znajomość fabuły zupełnie nie będzie przeszkadzać w przyjemności oglądania jej po raz kolejny.