Nie wiem jak wyglądała prawdziwa historia Madame C.J. Walker, bo serial z pewnością jej nie odzwierciedla. Ale jeżeli skupić się na serialu, jako odrębnej historii, to wątek relacji głównej bohaterki z Addie przypomina mi odrobinę relację Raya Kroca z braćmi McDonald ("McImperium"). Czy też to co wiązało Marka Zuckerberga z braćmi Winklevoss ("The Social Network").
Jedno jest pewne - w wielu historiach o tzw. "selfmade" doby kapitalizmu, przebija się gdzieś z pod spodu fakt, że imperium nigdy nie może być zbudowane wyłącznie przez jednego człowieka. To zawsze udział wielu osób - czy to tych, którzy służą za inspirację, za pierwowzór pomysłu do ulepszenia, czy tych, którzy mrówczą pracą, sprawiają, że z konceptu właściciela, tworzy się duża firma, a następnie biznesowe mocarstwo. Ten wątek jest zresztą ukazany pod koniec serialu o Madame C.J. Walker. Nasza bohaterka nie idzie za radą wręcz stereotypowego kapitalisty - serialowego Rockefellera, który swoich pracowników deprecjonuje i sprowadza do roli bezrozumnych dzieci, których w przypadku nieposłuszeństwa należy się pozbyć. Tutaj przebija się wydźwięk ideowy, klasowy, kolektywistyczny - nasza kapitalistka odrzuca perspektywę wzrostu (a o to w kapitalizmie chodzi - o ciągły wzrost), na rzecz potrzeb grupy. Czy tak było w rzeczywistości? Nie mam pojęcia - ten serial wydaje się być tylko luźno inspirowany faktami. Z chęcią jednak przeczytałabym prawdziwą historię Madame, bo to z pewnością nietuzinkowa opowieść, nawet jeżeli moralnie złożona.