Keane - klasyk, potwierdzam.
Mnie urzekła retrospekcja Hilla, pokazuje czemu siedzi na wózku.

Mogę za to napisać, jakie mi się NIE podobały ;)
Pancamo - ogólnie jedna z moich ulubionych postaci, ale sposób w jaki trafił do więzienia... jak można kobietę wrzucić w worku do rzeki? gdybym miał pistolet...
Redding - również go bardzo lubiłem, ale ta cała strzelanina to kino amerykańskie klasy B - on na widoku, zabija dziesieciu pochowanych gliniarzy...

Rzeczywiscie Pancamo brutalnie sie z nia obszedl ale sama scena byla bardzo dobra . Szczegolnie podobalo mi sie jak otworzyl ten worek ona tam wrzeszczala a on jej jeszcze buziaka dal hehe . Przyznaje jednak , ze takie zachowanie nie przystoi mezczyznie , jednak sama scena byla rewelacyjnie wyrezyserowana . ;D

1.Antonio Nappa
2.O'Reily

Odkopuje, ale faktycznie te retrospekcje były ciekawym elementem serialu. Dla mnie czołówka wygląda następująco:

1. Donald Groves - scena w której morduje swoich rodziców przy użyciu młotka, po czym przełącza kanał w telewizorze i siada przed nim aby obejrzeć kreskówkę. Idealnie pokazuje to sieczkę którą miał w mózgu.
2. R. O'Reily - wstęp z szaleńczą jazdą samochodem idealnie komponuje się z późniejszym przedstawieniem postaci kiedy już wchodził do Oz - pewny siebie dupek z aroganckim uśmieszkiem, czyli to za co wszyscy uwielbiają tę postać.
3. Rebadow wbijający cyrkiel w szyję swojego rozmówcy a następnie spokojnie składający swój szkic (który owemu rozmówcy nie przypadł do gustu). Spokój i opanowanie zakłócony chwilą szaleństwa.
4. Nie wiem dlaczego, ale zapadły mi w pamięć jeszcze dwie: Adebisi z maczetą i jeden z żółtków który w rytm jakiegoś azjatyckiego disco strzelał do ludzi na parkingu. Urzekły mnie po prostu swoim klimatem.

Co do Pancamo to wstęp był moim zdaniem ok. Brutalny i odrażający, ale dobrze pasował do tej postaci. Warto zwrócić uwagę na to, że trafił on do pudła jako zwykły cyngiel a dopiero w Oz awansował w hierarchii. Jego retrospekcja idealnie kontrastuję np. z tą Nino Schebetty, gdzie pokazano po prostu moment zatrzymania gościa, który raczej osobiście sobie rąk nie brudził. Miał od tego ludzi takich jak Pancamo.