Zacznę od tego, że jeszcze nie skończyłem serialu ale do końca zostało mi tylko kilka odcinków.

Muszę przyznać, że nie spodziewałem się, że serial tak mnie wciągnie. Po obejrzeniu pierwszego odcinka nie odczuwałem potrzeby oglądania następnego i odłożyłem to na parę tygodni. Jednak po obejrzeniu następnego odcinka zacząłem je oglądać jeden za drugim - mniej więcej po 5 dziennie. Oz to ciekawa pozycja ponieważ nie skupia się na jednym problemie ukazywanym przez wszystkie sezony jak np. Lost (ucieczka z wyspy), Prison Break (ucieczka z więzienia, a potem próba dotarcia do prawdy). Nie jest też serialem typu CSI, w którym w każdym odcinku mowa o innej sprawie. Tutaj fabuła zazębia się ze sobą z odcinka na odcinek ale nie ma typowego głównego bohatera ani typowego fabularnego centrum. Po prostu oglądamy życie w więzieniu o najostrzejszym rygorze oczami dominujących więźniów. Każdy z nich jest inny, niektórzy są totalnie różni. Niektórzy swoją grą aktorską moim skromnym zdaniem zasługują na nagrody.

I tak mamy

*dzikiego psychopatę, który nie boi się nikogo, ale sam też nie szuka zwady 24/7 - Simona Adebisiego

*Beechera, która z początkowego mięczaka przechodzi rozliczne transformacje stając się raz psycholem, któremu nie straszne jest nic, innym razem egoistycznym pedałem, a jeszcze innym razem myślicielem, który stara się zorganizować sobie życie w więzieniu niczym w domu

*Rebadowa - spokojnego staruszka, który zna wszystkich, wie o wszystkim i nigdy nie szuka kłopotów

*Saida - imama, który stara się wszystkie kłopoty rozwiązywać za pomocą dyplomacji; potrafi jednak zamienić się w nieokiełznanego furiata, który gotowy jest na śmierć

*Pancamo - odważnego sycylijskiego pakera, który zawsze jest tam, gdzie trzeba

*Omara White'a - człowieka z problemami moralnymi, walczącego raz z dobrem, raz ze złem, więźnia, który nie potrafi dostosować się do żadnych reguł

*Schillingera - aryjskiego przywódcę, zdolnego do najgorszych morderstw, gwałtów, poniżeń, rozlicznych kłamstw i wszelkich przestępstw, które pozwolą mu pokazać swoją siłę


W serialu ważną rolę odgrywa naczelnik. Nie podoba mi się jednak jego postępowanie, według mnie scenarzyści zrobili z niego mięczaka, który po dwóch płytkich argumentach ze strony swoich podwładnych zgadza się na wszystko. Rzadko zdarza mu się być twardym, często jest naiwny i wręcz głupi.

Pani psycholog, a zarazem siostra zakonna Peter Marie znakomicie gra swoją rolę, ale wydaje mi się, że jej udział w życiu więźniów jest wyolbrzymiony, wątpię, że w rzeczywistości jest tak jak w serialu.

Kapelan Mukada to również ważna postać Oz. Mimo iż nosi koloratkę potrafi przeklinać, gniewać się, pali i nie stroni od rozmów na każdy, nawet obleśny temat, jeśli tego właśnie potrzebuje więzień.

Mimo iż fabuła serialu koncentruje się w znacznej mierze na życiu więźniów z jednego, specjalnego oddziału to ja się nie nudziłem ani trochę. Morderstwa, odwety, skandale to norma w Oz. Denerwuje jednak czasem nieporadność władz co do przestępstw. Bardzo często sprawca zostawia narzędzie zbrodni na miejscu, ale nikt się nie przejmuje tym by po prostu zdjąć odciski sprawcy. W ogóle Oz pełne jest błędów, niedopowiedzeń i historii, na które trzeba patrzeć z przymrużeniem oka. Przykład: zmartwychwstanie jednego z więźniów lub medykament powodujący starość.

Oz na pewno nie spodoba się każdemu. Niektórych może denerwować to, że ciągle mamy zabójstwo, następnie zlecenia odwetu i tak w kółko. Ale mimo to, Oz jest bardzo ciekawą pozycją, niesamowicie wciągającą. Tak charakterystycznych postaci nie mamy wiele w innych serialach, jak właśnie w Oz. Charyzmatyczny Ryan O'Reiley oraz jego brat Cyril to co najmniej 20% sukcesu serialu.

Wszystko co dzieję się w Oz wydaje się być lekko prześmiewcze, niedorzeczne, nierealne, potęgują to wstawki narratorskie osoby, która jest więźniem jeżdżącym na wózku. Poruszanee przez niego (Hilla) życiowe tematy nakreślają motyw odcinka i czasem dają nam do myślenia.