Akurat trzeci sezon wydaje się być, o dziwo, najdojrzalszy realizacyjnie. Nie ma tego chaosu montażowego z sezonu pierwszego, kiedy pogubili się w przeskokach chronologicznych straszliwie. Drugi sezon był infantylny aż do przesady. Ten też nie ucieka od fabularnych infantylizmów, ale jeśli chodzi o sam montaż, tempo, "melodię" opowieści, to wygląda to najlepiej, jak dotąd.