No niestety nadchodzi ten dzień kiedy będziemy musieli się z nimi pożegnać. Jak dla mnie kończy się pewien etap mojego życia, ale wiem jedno, że nigdy o nich nie zapomnę. Zostają nam na pocieszenie powtórki.
I wiem, że niektórzy twierdzą, że to naiwny serial dla głupich małolat. Ja jednak tak nie myślę. Bo ma przesłania, ale należy je po prostu umieć odczytać. Za najważniejsze uważam to by nigdy się nie poddawać i walczyć o swoje marzenia, bo do odważnych świat należy.
Pozdrawiam prawdziwych fanów serialu ;)

ja mam 20lat i kocham zbuntowanych i nie wyobrazam sobie zycia bez nich placze razem z nimi smieje sie z nimi i nie chce poniedzialku bo bd koniec mojego kochanego serialu a ogladalam wszyskie odc jak nie moglam w tv to w neciw obejrzalam

a ja jutro nie obejrze końcowego odcinka będe musiałą go nagrać bo idę do kina :(

hehe ja też mam 20 lat i też płaczę (choć przyznaję, że się tego po sobie nie spodziewałam <<< ja ??? płakać??? przez serial??? hm... a jednak :)...>>>

ja tak samo, nie wyobrażam sobie dnia bez ''zobaczenia'' Miguela, Roberty, Mii...

Wielka szkoda, że to konieć i chociaż puszczą od nowa odcinki to jakos i tak mi będzie nie tak.. ;)
ale lepiej, że kończą na tym odcinku, a nie żeby leciało 1000 i każdy z każdym się zdradzał po kolei.

Mamy tu czystą piekną młdzieńcza miłość o jakiej nawet ja sama moge tylko pomarzyć :)

Ojj.. mi tak samo będzie ciężko rozstać się z Rebelde.
I tez kończy się pewien etap mojego życia. Dla mnie oglądanie Zbuntowanych był to czas przyjemności.. czas łez i śmiechu. To nie była zwykła telenowela ;p. Nie potrafię opisać po prostu co czuję. Przecież oni sporo zmienili w moim życiu. Nie raz płakałam ze smutku, wzruszenia a nawet ze śmiechu. To była moja pasja ;D.!! Ten serial poruszył mnóstwo serc <3 ;(..
no a oglądnie powtórek to nie to samo.. będziemy wiedzieć co będzie dalej. ;(

W końcu 'ten świat należy do Zbuntowanych i to my mamy go zmieniać na lepszy <3