Skupię sie na wątku fabularnym tej gry i jej ogólnym przesłaniu. Dużo się mówi o grafice,
rozgrywce która jak zwykle w przypadku rockstara to górna półka. Po pierwsze wszechobecny
sarkazm i ironia, płynie z radia, z dialogów oraz z reklam poustawianych w całym Los Santos. Po
drugie brutalność języka, wszędzie f**, b**tch, cu***nt, mad**afaka napisy pl również dosadne na
maksa aka ku*** hu*** itd itd. Po trzecie główni bohaterowie pierwszy z grywalnych
bohaterów to Michael nieustanie niezadowolony z życia ciągle narzeka, jego relacje z żoną są
dość brutalne również z dziecmi, córka to rozpuszczona panna która chodzi na audiencje i marzy
o zostaniu gwiazdą, buja sie w towarzystwie aktorów porno, syn Jimmy to napalony, gracz, ciągle
jara trawkę i cały czas przesiaduje w domu. Zona Amanda zdradza męża z nauczycielem tenisa i
jogi, jest zachwycona samo udoskonalaniem się i wegańskim żarciem. Drugi bohater to Trevor
to jest dopiero ziółko, uzależniony od metaafetaminy, również porodukuje ów towar. W grze
napotykamy go w momencie gdy rucha pewną ćpunke po czym zabija jej chłopaka wgniatając
mu butem kości w czaszke. Potem jest jeszcze gorzej w grze zobaczymy jego jaja i i hu***(to chyba
pierwsza gra w której można zobaczyć genitalia głównego bohatera), zabija również niewinne
małżeństwo itd sporo jest takich akcji;). Trevor to również koneser ludzkiego mięsa, wprawdzie
są to tylko pogłoski ale ta kwestia jest poruszona raz czy dwa w dialogach. Jest to również
pierwszy tytuł i tutaj fanfary w którym można, uwaga ... walić mete, Trevor po takim sztachnięciu
budzi się po kilkunastu godzinach w nieznanym miejscu. Jest jeszcze trzecia grywalna postać to
Franklin, to taki nigga z sąsiedztwa mieszka z ciotką i spotyka się ze swoim ziomkiem Lamarem.
Jak każdy nigga marzy o wyrwaniu się z biedy ma troche oleju w głowie co rozpoznaje Michael i
bierze go pod swoją opiekę. Jeszcze pare słów o głównych wrogach są to miedzyinnymi
skorumpowani agenci FBI i Steve Haynes i Dave Norton zajmują się głównie wyłudzaniem
publicznych pieniędzy poprzez kreowanie sztucznych zagrożeń, drugi przeciwnik to prywatna
armia Merryweather oraz inwestor i Miliarder Devon Weston który jest taką socjopatyczną wersją
Steve Jobbsa. Ogólnie po przejściu tego tytułu możesz poczuc się troszeczkę, jak by to nazwać...
brudny, splugawiony, coś w ten deseń. UWAGA nie dawać tego dzieciom, szybko zaczną łapać
ten syf. Ogółem polecam ale również przestrzegam bo nie jest to coś co cię podniesie drogi
graczu.