Po obejrzeniu serialu "Lost: Zagubieni", od razu zabralem sie za gre. Pomimo bardzo zlych ocen "Lost: Via Domus" (w Europie znana jako Lost: The Video Game", za wszelka cene chcialem móc pozostac w swiecie znanym z serialu. Mialem tez nadzieje na jakies oddzielne watki. W tym przypadku grywalnosc nie miala dla mnie wiekszego znaczenia.

Zaczne od tego, gra powstala w trakcie trwania serialu, tak wiec twórcy mieli ograniczone pole manewru, jesli chodzi o zdradzenie fabuly serialu. Kilkanascie lat grania na komputerze nauczylo mnie podejrzliwosci w stosunku do tytulów wydawanych na licencji filmów. Gry takie powstaja niemal zawsze w duzym pospiechu, co - nie wdajac sie w szczególy - zwykle oznacza problemy. W tym przypadku nie mamy do czynienia z wiekszymi wpadkami, ale z jakoscia produktu. O tym troche pózniej, teraz napisze nieco o fabule.

Jak gra ma sie do serialu? Otóz zamiast grac postacia znana z serialu, wcielamy sie w nowa postac, której istnienie w jakis sposób moze byc uzasadnione - w koncu w serialu rezyserowie skupiali sie na glównych postaciac, a o wiekszosci rozbitkach nie mielismy wiele informacji. Fabula podzielona jest na siedem epizodów, które zostaly zaprezentowane jak epizody w TV. Grajac w gre naprawde ma sie wrazenie, jakbysmy ogladali "Zagubiojnych". Z pewnoscia gra przeznaczona jest tylko dla fanów serialu i tym wlasnie osobom takie zagrania powinny sie spodobac. Jeszcze lepiej, ze przed kazdym epizodem mamy znane nam z przypomnienie - "Previously in Lost..." i streszczenie poprzednich odcinków. Takich elementów jest wiecej.
Wracajac do glównej postaci, Elliott Maslow budzi sie na wyspie w ten sam sposób co Jack i uczestniczy w tych samych wydarzeniach co bohaterowie serialu, wiec mamy okazje byc uczestnikami katastrofu samolotu i wydarzen po niej nastepujacych. Wlasnie dla takich momentów w grze warto bylo zobaczyc "Lost: Via Domus". Niby znamy wydarzenia z serialu, tak wiec nie jestesmy calkowicie zaskoczeni tym co sie dzieje na ekranie, ale w koncu musimy rozwiazac nowa zagadke - wlasnej tozsamosci. Te rozwiazujemy za pomoca tzw. "flashbacków", czyli wspomnien, przeblysków. Twórcy wpadli na pomysl, ze droga do odkrycia wlasnej przeszlosci bedzie robienie zdjec we wlasnych wspomnieniach (wracamy sie do minuty z przeszlosci i mamy odrobine czasu do rozejrzenia sie po okolicy, zeby sobie pare rzeczy przypomniec). Niektórym wyda sie to bardzo irytujace, bowiem te sama scene nalezy czasami powtarzac wieolokrotnie, az do momentu uchwycenia prawidlowego kadru i dobrej ostrosci. Ponadto robiac zdjecia przedmiotom na wyspie, odblokowujemy dodatki w menu glównym - szkice z gry. Od siebie moge napisac, ze o ile watek Maslowa nie wciagnal mnie za bardzo, na koncu wszystko okazalo sie byc warte swieczki, bowiem zakonczenie gry wydalo mi sie nawet lepsze niz zakonczenie serialu. Szczerze mówiac, to wlasnie na takie zakonczenie serialu liczylem...

Twórcom gry udalo sie stworzyc postac, jaka jest Elliott Maslow (oraz pare innych postaci), przy jednoczesnym nienaruszaniu logiki fabuly i czasu w serialu. Ten element byl naistotniejszy dla fanów "Lost", do których takze ja siebie zaliczam. Jestem tez fanem "Star Wars" (tak jak Hurley) i wiem, jak bardzo irytujace sa sprzecznosci fabularne pomiedzy grami i filmami (nawet te drobne). Wystarczy wyobrazic sobie, co by bylo gdyby Tolkien pomylil sie w tworzeniu kalendarza Sródziemia - ludzie nie zachwycaliby sie tak bardzo zlozonoscia swiata Tolkiena i róznymi detali wplywajacymi na jego ogromna atrakcyjnosc i wiarygodnosc.
Mamy wiec paru nowych bohaterów i interakcje z dobrze znanymi postaciami z serialu. Gdzie wiec mozemy doswiadczyc zawodu? Mozemy sie na przyklad zawiesc na znanych nam postaciach z uwielbianego serialu. Moim zdaniem postacie te zostaly odwzorowane niemal perfekcyjnie. Wizualnie wygladaja fantastycznie, choc nie oczekiwalbym od nich naturalnosci - w koncu to gra komputerowa a nie interaktywny film. Jednak jako fan mam prawo przyczepic sie do braku oryginalnego dubbingu. Twórcy powinni wiedziec, ze wydajac gre na licencji telewizji abc i sprzedajac ja w cenie porównywalnej do innych tytulów na konsole i PC, podkladajac nieznane glosy postaciom wielbionym przez miliony, narazaja sie na wielka krytyke. Tak tez sie stalo.
Kolejna wada gry jest czas wymagany do jej ukonczenia. Osobiscie lubie krótkie gry, ale wiem, ze wiekszosc graczy mocno zawiodla sie na krótkim czasie rozgrywki. Tak wiec mamy juz dwa powody, dla których "Lost: Via Domus" nie powinna byc sprzedawana w normalnej cenie, ale nizszej. Do tego dochodzi irytujacy brak mozliwosci pomijania tzw. "cut-scenek" i nieznosne czekanie w palmach na to, az czarny dym raczy sobie odejsc (tyczy sie to dwóch etapów gry, za to bardzo irytgujacych). Schrzaniono równiez celowanie z pistoletu, ale tego elementu wiele razy w grze nie uraczymy. Jesli ktos lubi matematyke, spodobaja mu sie zagadki, które wystepuja w grze najczesciej - mam na mysli ustawianie przelaczników na tablicy z obwodami elektrycznymi. Gdybym kochal matematyke, pewnie bylby zachwycony, a tak to gdyby nie solucja w Internecie, odinstalowalbym gre, bo nie cierpie liczyc.

Gramy z perspektywy trzeciej osoby, jednak nie mamy do czynienia z gra czysto zrecznosciowa, a raczej z gra przygodowa. Musimy chodzic z jednego konca wyspy na drugi i znajdowac osoby i przedmioty. Pomiedzy tymi zadaniami mozemy handlowac z mieszkancami wyspy (jednak jest to bardzo ograniczona opcja), a od czasu do czasu musimy rozruszac kciuki i pobiegac - tudziez postrzelac. Szukanie psa bylo ciekawe, ale juz na przyklad gubienie sie w jaskiniach - niespecjalnie. Takze chowanie sie w bambusach przed czarnym dymem bylo dla mnie zbyt irytujace, glównie ze wzgledu na dlugosc czekania na wyjscie stamtad. Jednak najwieksza radoscia okazalo sie byc dla mnie bieganie, podskakiwanie i wslizgi w celu unikania przeszkód - szczególnie emocjonujaca jest sama koncówka gry, kiedy ma sie wrazenie uczestniczenia w kinie akcji. Jednak to za malo dla fanów gier komputerowych. Wydaje sie, ze gre stworzono w pospiechu, póki jeszcze popularnosc serialu nie byla zagrozona.

Z jednej strony to dobrze, ze wiekszosc gry jest latwa i moga w nia zagrac nie tyle gracze co fani serialu. Z drugiej strony gra jest miejscami uciazliwie trudna i to wystarczy, zeby takowych zniechecic. Nie da sie jej latwo ocenic, bowiem mamy do czynienia z produktem dla konkretnej grupy odbiorców, którymi sa fani serialu, a ci powinni sie cieszyc, ze maja mozliwosc zobaczenia tak dobrze znanych z "Lost" miejsc i postaci. Fani dobrej rozgrywki beda zawiedzeni, ta gra nie broni sie jako oddzielny produkt, zdaje sie byc tylko dodatkiem do serialu - pewnie stad bardzo złe recenzje.

Muzyka jest wspaniala i od razu kojarzy sie z seria "Lost" (choc zabraklo paru charakterystycznych motywów). Grafika jest bardzo przyzwoita. Osobiscie nie moge dodac, ze nie gralem w lepsza graficznie produkcje, bowiem zwykle grywam w stare gry, tak wiec bylem zachwycony, miejscami nie moglem oderwac wzroku od pieknych lokacji. Filmiki bedace przerywnikami w grze stoja na wysokim poziomie. Sterowanie domyslne na na padzie Logitecha bylo doskonale, tak wiec czulem sie jakbym gral na konsoli do gier a nie na PC.

Nie bede nikomu polecal "Lost: Via Domus", jednakze jesli ktos jest wielkim fanem serii "Lost: Zagubieni", chyba powinien ukonczyc gre, zeby móc cieszyc sie jej interaktywnoscia, tj. jeszcze bardziej zglebic sekrety wyspy i samemu odkryc pare nowych rzeczy, których nie mielismy okazji zoaczyc w samym serialu.