Jedynka przymula faktycznie z początku potem się rozkręca

Nie każdy ma gust taki sam. Trzeba się dobrze wczuć w fabułę jak by się film oglądało i wtedy lepiej się gra w taką grę. Jedynka jest lepsza od dwójki.

Pod względem fabuły jedynka bije na głowę dwójkę, więc ja jeżeli już gdzieś się bardziej nudziłem to właśnie grając w dwójkę. Jedynka, jeżeli chodzi o historię i klimat, jest rewelacyjna.

"Jedynka lepsza od dwójki, bije na głowę, trzeba się wczuć, historia, klimat itd."- ciągle to słyszę i zupełnie się z tym nie zgadzam. Podejrzewam, że te opinie wynikają stąd, że ci gracze zaczynali od 1, "wymasterowali" jakoś jej dziwaczną z dzisiejszego punktu widzenia mechanikę i w związku z tym mają wyidealizowany jej obraz. Sam gram teraz w 1 i gra jest dobra, ale bez przesady. Na swój sposób tych ludzi podziwiam, bo przypomnijmy, że przed wydaniem obecnie dostępnej na steamie Edycji Rozszerzonej, gra miała jeszcze więcej błędów i ekrany ładowania dłuższe o 80(!)%. Tak się przyzwyczaili do jedynki, że reagują alergicznie na każda zmianę i odstępstwo od ukochanego "ideału"- lepsza grafika świetnie wyglądająca nawet teraz? "Cukierkowa, 1-ka panie, to był klimat brudnego średniowiecza"- menu ekwipunku zmienione z siermiężnego i mało czytelnego rodem jeszcze z Diablo na poręczny, nowoczesny dzięki czemu dużo łatwiej w 2-jkę gra się również na padzie i xbox? "bez sensu, teraz głupie dzieci konsol będą w to grać, generalnie tendencja przenoszenia rpg na konsole jest do d..py". Tacy fani potrafią zarżnąć niejedną serię. Jestem przekonany, że gdyby Redzi chcieli im zrobić dobrze mielibyśmy zamiast świetnych części 2-giej i 3-ciej, dwa gnioty w stylu gothica 4, albo jeden, bo fiaska 2-jki firma jeszcze wtedy stosunkowo mała mogłaby nie przeżyć. Konstrukcja questów typu "idź do lokacji, zbierz kilka fragmentów jakiegoś artefaktu, potem pogadaj z kimś kto ma ten artefakt złożyć i znowu wróć do lokacji, żeby sprawdzić czy artefakt działa" zdecydowanie nie wytrzymuje próby czasu, jest już na ten moment nie do przyjęcia i wynudzić można się na śmierć jeśli nie ma żadnych opcji szybkiej podróży. Trudność gry zamiast na autentycznych wyzwaniach, często polega na irytujących ograniczeniach technicznych i błędach silnika, tzn. Geralt obrywa mimo kulania się c.a. metr od wrogiego ostrza/zębisk/pazurów, albo też swoje trzy grosze dorzucają niewidzialne ściany w żaden sposób nie zaznaczone na mapie- szczególnie wkurzające na bagnach w okolicach zawalonej wieży i wieży Maga. Dodatkowo w grze jest bardzo niewiele modeli postaci. Rozumiem to, bo zdarza się to niemal w każdej dużej rpg, ale można było dorzucić postaciom jakieś kapelutki albo włosy chociaż przekolorować?

Ale co Ty próbujesz nam powiedzieć? Że jedynka była gorsza pod względem technicznym od dwójki i trójki? Przecież to jest oczywiste. Także ma sporo wad o których wspomniałeś wyżej, czyli głównie długie ładowanie się lokacji. Ale wybacz - ja jestem może już stary chłop (mam 31 lat) i patrzę zdecydowanie bardziej na inne rzeczy niż grafika, przede wszystkim dla mnie ważna jest fabuła i klimat. A te w jedynce jest świetna. Kocham zarówno główny wątek, jak i te poboczne (patrz wioskę Odmęty z jej słowiańskim klimatem). Jestem w miarę świeżo po skończeniu Wiedźmina 3, dwójkę całą przeszedłem, a jedynką 2 razy nawet. Mam więc dobre porównanie. Dwójkę skończyłem i już nie mam ochoty specjalnej do niej wracać, bo historia była nudnawa, nie było żadnego napięcia w niej. W jedynce czułem taki mroczny klimat, cały świat wydawał się być zdegenerowany, miałem tam wiele ciekawych zwrotów akcji, przekonało mnie to. Momentami bije na głowę klimatem nawet 3, która jest rewelacyjna pod każdym względem, szczególnie jeżeli chodzi o techniczne sprawy. Długo mogę pisać o wadach jedynki, ale one bledną przy jej zaletach.

Ale już to czy bije na głowę klimatem, jest kwestią mocno subiektywną bo każdy dane dzieło odbiera inaczej. Nie chodzi mi tylko o "względy techniczne" ale konstrukcje zadań często ich nie uwzględniające (tj. bieganiny z punktu A do B i z powrotem, a potem jeszcze raz- w grze która nie ma żadnych opcji szybkiej podróży. Odniesienia do poezji i literatury polskiej są bardzo ciekawe, zresztą nigdzie nie napisałem, że to zła gra.

Jedynka jest lepsza od dwójki. Ma dużo lepszy klimat.
3 > 1 > 2

Ale sam klimat wiosny nie czyni tym bardziej że 3 zrobiła ten aspekt o wiele lepiej wiec nawet pod tym względem 1 nie ma już nic do zaoferowania unikalnego nowemu graczu

Fabuła, zadania, dialogi, postacie, wpływ decyzji na rozgrywkę... Nawet mi nie porównuj tępej nawalanki, jaką było Diablo do Wiedźmina. Na Diablo co sekundę przysypiałem od naciskania LPM. Na Wiedźminie co sekundę zastanawiam się gdzie iść dalej.

Otóż to. Czasami nawet przerywałem grę, żeby drugiego dnia po zastanowieniu wybrać kierunek fabuły.

Przymula jak przymula ale ten beznadziejny system walki i poruszania się masakra. Nie przeszedłem tej gry bo krzywe bieganie i co chwila zmiana stylu walki z idiotycznej na głupią mnie wymęczyła tak,że nie odpuściłem.

System walki w tej części zebrał wiele pochwał od recenzentów.

Po tym jak wygląda system walki w W2 i W3 muszę oddać pochwałę temu z W1 bo myślałem,że gorzej nie da się a tu klops. Po opanowaniu systemu z W1 walki są całkiem wyzywające jednak. Gre jednak udało mi się przejść po kilku dniach odpoczynku przed kolejną próbą.

Mam nadzieje, że przesadzasz z tą opinią, bo przede mną 2 i 3 część.

Oceny tych gier są tak wysokie,że większości się musi podobać, ale w sumie głównie ze względu na samą postać jak i fabularnie gry są dobre. Czasem nudzą. Prubuje przebrnąć przez W3 dla fabuły i tam cepowanie i klikanie niczym w h&s irytuje, chociaż podrużowanie jest przyjemne i potwory nie atakują jak do nich nie podejdziesz ;)

Cóż, zobaczymy. Mam nadzieje, że pozytywnie się zaskoczę. Pozdrawiam.

Niczym w h&s? 2 rodzaje uników, ciosy mocne i szybkie, znaki, petardy, kusza... Nie wspominając o oknie umiejętności, które dodaje nowe rodzaje uderzeń. Ty chyba w typowego hack 'n slasha nie grałeś, bo w nich to tak nie wygląda.
Aha, zagraj sobie na najtrudniejszym poziomie i wtedy tu przyjdź z opinią. Bo na niższych poziomach trudności nie ma konieczności korzystania ze wszystkiego co mamy.