Mia Wallace

Mia Wallace to jedna z najbardziej fascynujących i enigmatycznych postaci "Pulp Fiction". Grana przez Umę Thurman, stała się ikoną lat 90., a jej wizerunek – czarny bob, gruba kreska na powiece, biała koszula i papieros w dłoni – przeszedł do historii kina. W świecie stworzonym przez Quentina Tarantino Mia pełni rolę kobiety fatalnej, ale zarazem uwięzionej w złotej klatce luksusu i gangsterskich układów.

Jest żoną Marsellusa Wallace’a, wpływowego i bezwzględnego bossa przestępczego podziemia Los Angeles. To pozycja, która zapewnia jej bogactwo i dostatek, ale też samotność i ryzyko – każdy, kto ma z nią styczność, zdaje sobie sprawę, że niewłaściwe posunięcie może skończyć się tragicznie. Dla Vincenta Vegi, wysłanego na wieczór w jej towarzystwie, spotkanie z Mią staje się więc nie tylko przygodą, ale i niebezpieczną próbą charakteru.

Mia roztacza aurę kobiety magnetycznej – łączy nonszalancję z naturalnym urokiem. Jest błyskotliwa, dowcipna, a przy tym odrobinę wyniosła. Flirtuje słowem, gra spojrzeniem, sprawia wrażenie, że bawi się sytuacją, ale pod tą maską kryje się ktoś znudzony, szukający emocji w świecie, który sam w sobie jest pełen przemocy i zagrożeń. Jej charakter najlepiej ujawnia się podczas legendarnej sceny w restauracji Jack Rabbit Slim’s, gdzie wraz z Vincentem bierze udział w konkursie tanecznym – jej taniec to jednocześnie manifest wolności i bunt przeciwko konwenansom otaczającego ją życia.

Podobnie jak inni bohaterowie Tarantino, Mia jest postacią pełną kontrastów. Z jednej strony żyje w luksusie – mieszka w nowoczesnej rezydencji w Los Angeles, gdzie wnętrza świadczą o bogactwie i dobrym smaku. Z drugiej strony jej samotność i znudzenie popychają ją ku eksperymentom, jak feralne sięgnięcie po heroinę Vincenta, które kończy się dramatycznym przedawkowaniem. To wydarzenie odsłania kruchość Mii, pokazuje, że pod fasadą uwodzicielskiej pewności siebie kryje się ktoś wrażliwy i podatny na błędy.