Eskil Vogt zabiera nas w mozaikową układankę, egzystujemy z dwiema niewidomymi kobietami i dwoma widomymi mężczyznami. Ciemność otacza nas, wchodzimy w mroczny, hermetyczny świat, gdzie zmysł wzroku zaczyna budować swój własny świat, wykreowany i wniesiony , uzurpując sobie prawo i wysuwając roszczeniowe postawy wobec sprawności.
Każdy z naszych bohaterów posiadający i pozbawiony zmysłu wzroku porusza się w świeci ciemni i samotności, każdy z nich ma swoje potrzeby i problemy, skupiamy się na sferze seksualnej, która otwiera horyzonty i pokłady problemów partnerskich, namiętności, fetyszu, zagarnięcia, zdrady, zaspokojenia i spełnienia fizycznego, nudności i rutyny ale też przemożnego pragnienia uczucia i miłości drugiego człowieka.
Dwutorowość akcji z elementami thrillera, dramatu ale też metafizyczności przeplata realizm z jawą z doskonale wdzierającą się muzyką.
Niezwykłe ujęcie obszaru sprawności inaczej z brakiem jednego zmysłu, który w konsumpcyjno - komercyjnyjnej globalnej wiosce wciąż woła o pomoc i zainteresowanie drugiego człowieka, integrację, dostrzeganie, zależność od drugiego człowieka, wiary w wartości, uczciwość, ludzką życzliwość i poleganie na kimś.