Film mnie śmieszył, a jakby nie patrzeć jest to komedia, więc wg. mnie zasługuje na miano dobrego filmu. Nietypowe poczucie humoru i niezła muzyka, po prostu francuskie kino. Oglądało się bardzo miło.

Mi w filmie podobała się niezwykła szczerość wyznań (rozmowa Deneuve i Amarlica- posługuję się nazwiskami aktorów, imion bohaterów nie pamiętam, a filmweb mi nie pomaga:)). Pamiętam wyznanie matki, w którym bez oporów mówi, że nie kocha syna i jego lekceważącą reakcję, wszystko jakby w konwencji kabaretowego dialogu.