Spokojny, niosący wartościowe przesłanie film, który mimo tego spokojnego klimatu jest ciekawy i widz do samego końca z wielkim zainteresowaniem śledzie akcję tego filmu.
Ryan Raynolds zagrał bardzo dobrze i poruszająco, widać było, że dobrze czuł tę rolę. Ponadto trzeba przyznać, że z brodą mu do twarzy.
Willem Defoe idealnie pasował do tej roli. Ze swym demonicznym wyglądem ciekawie przedstawił rodzinnego tyrana.
Nie umniejszam w swojej ocenie pominąć postaci, w która wcieliła się Julia Roberts, która świetnie zagrała żonę tak despotycznego męża. Wiedziała, że ma on bardzo zły wpływ na dziecko, ale jakby bała się przeciwstawić jemu. Do czasu gdy mały wziął sprawy w swoje ręce i powalił ojca za glebę sprzedając mu kilka strzałek.Dopiero po tym zdarzenie ojciec jakby się obudził i wyluzował trochę, co można było zauważyć na rodzinnych filmikach.
Jak na dramat film dobrze się skończył. Samym dramatem były właśnie relacje ojca i syna, które w dorosłym życiu zostały odgrodzone niezwykle trwałym i mocnym murem. Pogrzeb matki niejako zburzył stojący między nimi mur. Dowodem tego było spalenie książki przez Michaela. Bardzo podobało mi się jeszcze pomysł nadania chłopcu (gdyby chłopiec się oczywiście urodził) imienia Max, tak jak chciała niegdyś nazwać brata Michaela. Fajnie, że Micheal o tym pamiętał.
Polecam:D:D:D:D