"Życie to nie kabaret" to krótkometrażowy film dokumentalny stworzony w konwencji wywiadu, reportażu i dialogu. Miał na celu przestawienie postaci Pana Bogdana Smolenia. W całej swojej sympatii do głownego bohatera po obejrzeniu filmu byłam zawiedziona i zła. Wyjaśnię. Pani prowadząca wywiad nie wykazała minimum dziennikarskiej wiedzy, dociekliwości, pytania były pozbawione sensu, mało rzeczowe, banalne, wypowiadane półgłosem, niepewne i dziecinne. Myślę, że nie jest rzeczą łatwą zrobić dokument o człowieku ważnym dla polskiej sceny kabaretowej, mając na to 15 minut. To fakt, ale podejmując sie takiego wyzwania należy mieć minimum wiedzy i predyspozycji do zadania które chce sie wykonać. Osoba prowadząca rozmowę z Panem Smoleniem skutecznie zepsuła ten film. Przy czym należy dodać, ze gdyby zmontowano go bez wypowiedzi pani dziennikarki, przez co stał by sie monologiem gwiazdy polskiego kabaretu, otrzymano by wspaniały efekt. Wiąże sie to z faktem, że znany i ceniony aktor i satyryk którego życie nie było kabaretem w inteligentnym wywiadzie z przygotowaną do tego osobą pokazałby piękny obraz człowieka który nie upada, a mówi: "trzeba żyć".