Witam.
Ponieważ w tamtym roku zostałam fanką poprzedniego Bonda, wybrałam się na nową część. Szkoda, że jest to jakby dalekie echo poprzedniego filmu. Żal Craiga, bo wg mnie bardzo pasuje do roli, niestety reszta nie dopisała. M jest taka jak była, czyli ok. Wymienię plusy, bo było ich mniej, czyli, krócej będę wyliczać:
1. Craig
2. Pierwsza scena ścigania na drodze
3. Trochę mroczności
4.?dobre zdjęcia?
Z żalem stwierdzam, że to tyle.

Minusy można wyliczać długo, ograniczę się do podstawowych:
Ponieważ czarny charakter to filar filmu, /a ja uwielbiam czarne charaktery/ - mamy tu do czynienia z chyba najsłabszym w dziejach. No, może przesadzam, ale nie pamiętam, czy widziałam coś równie miernego. Nie czuje się potęgi "przeciwnika", ani strachu przed nim, ani sympatii, ani antypatii...może lekkie zemdlenie. Co za marnotrawstwo! Nawet w Monachium ten sam aktor nic nie robiąc /a szczególnie żałosnych "strasznych" min/ budził większą obawę niż w "Quantum...".
Madds Mikkelsen w roli Le Chifre'a był nieporównywalnie lepszy!
Kolejny minus - w scenach pogoni zaczynamy się gubić, a uciekający jest anonimowy /to jednak ważne, żeby miał czasem twarz, wtedy wiemy kto kogo goni, a tak widzimy, że Bond znowu kogoś goni i tracimy zainteresowanie, bo to anonimowy cień bez twarzy i i tak zginie/. Kolejne, to sentymentalizm, który się niczym nie broni. Można było pomyśleć, jak to doprawić, żeby dało się przełknąć.
Mówiąc ogólnie, to taki film hm..."pomiędzy", brak w nim kontrastów w treści, klimacie historii, jest tak nijaki jak rozgotowana ryba bez przypraw - zupełnie jak Dominic Greene.
Podobały mi się ze 4 sceny, a to trochę mało.
Pozdrawiam