Film zaczyna się 4 minutową ciemnością z podkładem muzycznym- czegoś takiego jeszcze w żadnym filmie nie widziałem. Po nim następuje faktyczny początek (Stworzenie człowieka), który był intrygujący i dobrze zrealizowany, choć symboliki Monolitu do końca tam nie zrozumiałem.
Bardzo podobała mi się za to symbolika jak przedstawiono "uczłowieczenie" tych małp - otóż małpy stały się człowiecze, kiedy nauczyły się świadomie używać obcego im wcześniej narzędzia do zabijania - zarówno współbratymców jak i po to, by zdobywać pożywienie. Oryginalne pokazanie człowieczeństwa, ale na pewno dające do myślenia.
Potem niestety dość nużący wstęp do II części kiedy przez dobrych kilka minut oglądaliśmy krążące w przestrzeni kosmicznej moduły i statki kosmiczne wraz z podkładem muzycznym (bardzo dobrym swoją drogą).
Druga część filmu jak i trzecia (do momentu jak Dave zaczął wymontowywać HAL-owi moduły pamięci) to były zdecydowanie najciekawsze fragmenty tej produkcji. Było trochę akcji, dialogów, świetne jaka na lata 60-te efekty specjalne i konfrontacja człowiek-maszyna.
Końcówka niestety nie przypadła mi do gustu. Najpierw męczące, trwające zdecydowanie za długo, migawki z "podróży" międzygalaktycznej, a potem przesączona do granic możliwości trudną do zrozumienia symboliką scena wewnątrz jakiegoś budynku.
Ogólnie film dobry, choć mnie osobiście trochę zawiódł. Dialogi zminimalizowano do absolutnego minimum i niektóre sceny były niepotrzebne (jak te z czarnym obrazem i muzyką w tle) lub zbyt długie. Wielki plus za efekty specjalne, które mimo ponad 40 lat nie straciły na aktualności. I oczywiście za muzykę, którą zna dziś chyba każdy fan kina.
Dobrze, że ten film powstał kiedyś, bo w dzisiejszych czasach prawdopodobnie żaden producent nie wyłożyłby pieniędzy na tak pozbawioną komercyjnych elementów produkcję. Bolesne, ale prawdziwe.