No i zaraz pewnie mi sie dostanie od obrońców Kubricka. Ale za nim przejde do miażdżącej krytyki to zajme sie najpierw pozytywami tego obrazu, których bądź co bądź nie brakuje.
Po pierwsze - szacunek ze względu na czas powstania dzieła. Mało kto wtedy na poważnie interesował sie kosmitami i komputerami. Pod tym wzgledem i jak również pod względem efektów specjalnych Kubrick wyprzedził swoją epoke. I za to wilekie brawa!
Po drugie - film jest absolutnie rewelacyjny przez dwie godziny. Część pierwsza zasługuje na brawa, brawa i jeszcze raz brawa. Bardzo oryginalna i dająca dużo do myślenia w sprawie naszych kontaktów z obcymi. Część druga - moze być. Część trzecia - ciekawa i przemyślana wizja starcia ludzi z maszyną zbyt dużo myślącą. Również brawa! I oto zbliża sie upragniony koniec filmu...
I co? ŻENADA, CHAŁA I NIEPOROZUMIENIE!!! Co to niby miało być? Najpierw dużo błysków, fajerwerków, rewia barw bez jakiegoklwiek sensu. Potem koleś ląduje w domu, oglada swoje starzenie a na dokładke mamy śliczny obrazek dzidziusia. No super. Nie wiem jak wy ale ja czuje sie oszukany. Dla mnie nie oznacza to absolutnie nic - ot taka dziwna fantazja reżysera. A wkurza mnie to o tyle że film jest naprawde wyśmienity i zasługuje na taki sam finisz. A tu taki kawał...
Jeśli ktoś ma inne zdanie i w końcówce dostrzegł jakieś przemegauniwersalne przesłanie to może postarać sie mnie przekonać. Kto wie - może zmienie zdanie. Z tym że od razu mówie że jeśli ma zamiar wyzywać mnie od "tępych debili" bo "Kubrich wielkim reżyserem był" i najpewniej "niedorosłem do genialnego arcydzieła" to nie mamy o czym rozmawiać...Pozdrawiam!