już na wstępie chciałem bardzo przeprosić za cały ładunek ewentualnej ignorancji lub naiwności zawarty w temacie.

jestem właśnie świeżo po obejrzeniu 2001 i jakby nie było jestem rozczarowany. co gorsza nie mogę zbyt dokładnie zdiagnozować problemu, że o co mi niby chodzi. zbyt duże oczekiwania? może chciałem zbyt uniwersalne wartości w 2001 znaleźć?
no bo o co właściwie chodzi w zachwytach nad filmem?
oczywiście rozumiem rewolucyjność przedsięwzięcia z perspektywy widza kinowego w 1968, prekursorstwo i że tak sie wyrażę kontekst historyczny. rozumiem bardzo wartościowy wątek narodzin jakby ludzkiej świadomości w HAL9000, ale jakby ginie on w 'bezmiarze kosmosu'. Wreszcie rozumiem tę próbę oddania ciężkiej atmosfery oczekiwania i samej podróży, ale jakoś brakuje mi w tym dramatyzmu. Skracając - niby doceniam eksperyment, ale nie do końca on do mnie trafia, nie takiego efektu się spodziewałem. niezbyt dużo mi film powiedział, wrażenie które pozostawił nie nalezy do tych nie do zatarcia.

bardzo mi szkoda braku wielkich doznań przy 2001, już kurcze zrzucam to nawet na jakieś nieistotne czynniki zewnętrzne typu duszno było w pokoju;).

i tylko proszę nie mówić, że Kubrick do mnei nei trafia, bo Strangelove'a uwielbiam, Clockwork Orange uważam wręcz ze dzieło prześcigające literacki pierwowzór (Burgess skupil sie za bardzo na języku, przez co zaniedbał świetną skądinąd historię, a Kubrick zwrócił Pomarańczy dramatyzm - tak w skrócie), a i Full Metal Jacket pozostawił po seansie duże wrażenie.

więc jak specjaliści? pomożecie? jak dać sobie szanse na przeżycie filmu w miejsce tylko jego docenienia?