Jeśli chodzi o fabułę, zasadniczo nie ma się do czego przyczepić – podnoszone przez innych absurdy naukowo-logiczne nie odbiegają (niestety) od powszechnych standardów kina SF. Nawet można pochwalić opowieść, że radzi sobie stosunkowo zgrabnie z poplątaniem towarzyszącym zwykle zjawisku podróży w czasie, gdzie przyszłość występuje w czasie przeszłym, a skutek jest przyczyną (w Excelu nazwano by to odwołaniem cyklicznym), za wyjątkiem motywu samobójstwa celem zmiany przeznaczenia, który znamy już z "Loopera", gdzie w dodatku miało to sens, a tutaj nie bardzo....
To, co naprawdę szwankuje, to przede wszystkim smętna akcja, w dużej mierze scenografia, no i obsada z cherlawym głównym bohaterem na czele. Przy okazji: rzuca się w oczy mocna (nad?)reprezentacja indyjsko-aborygeńska, niczym w typowym "korpo" dzisiejszych czasów, i nawet całkiem biały Kodi Smit-McPhee też został podobnie ucharakteryzowany. Czy to przypadek, że samodzielny twórca tego obrazu też ma taką południowo-wschodnią fizjonomię?? Nie żebym miał coś "naprzeciwko"..., ale to i pokazany tu poziom kunsztu, sprawia wrażenie, że dziełu bliżej do Bolly- niż do Hollywood.