Film nie należy oglądac zmęczonym, a pora to grubo po dwunastej w nocy,
na wysokim poziomie dobrze dobrana muzyka w raz z powoli rozkręcającą się
akcją potrafi uśpic, dla tego trzeba byc wypoczętym, początkowo film potrafi przynudzic, ale autorzy próbowali zaznajomic widza choc trochę bliżej z mieszkańcami, dlaczego, bo aspekt filmu nie należy do kina wampirystycznego, tylko raczej psychologicznego (dlatego nie patrzę na film przez pryzmat wampirów i filmu, który wnosi coś nowego do gatunku) i na tej płaszczyźnie rozgrywac się będą wydarzenia, kamera porusza się raczej pomiędzy bohaterami ukazując głębiej relacje między nimi, odizolowane miejsce na odludziu, na zewnątrz szaleje bestia, bohaterzy są zdani tylko na siebie, ciekawe jest to, że autorom udało się osiągnąc effekt silnej zamieci, co w pewien sposób spycha akcję do wnętrza budynków, ale widz dzięki temu nie szuka niczego na zewnątrz, kiedy pojawi się dialog "-zamiec w końcu ustała", do końca filmu będzię to odczuwalne, silny wiatr przeniesie się na ostatni plan, a akcja wyjdzie poza budynki, coś jak w Diunie Lynch'a, tylko tam było na odwrót, a co do ekranizacji, wydaje mi się, że jest przesiąknięta elementami komiksu, ale wg mnie pozytywną rzeczą było nie skupianie się ewidentnie na głownym bohaterze i scenie pojedynku, autorzy nie wymuszają w ten sposób
grupy do której skierowana jest produkcja, w tym przypadku nie będa to już tylko ci co przeczytali komiks, co jeszcze ciekawsze film przypomina raczej ekranizacje filmów Steven'a King'a, lecz dzieki wykonaniu (elementami brutalnymi czasami przypomina prawdziwy hardcore-gore) stawia ten film wysoko ponad większością, przed oglądnięciem 4/10 po obejrzeniu 8/10 polecam