A ja się zawiodłem... 300 uwielbiam. Ale w 300 jest wszystko pokazane w fajnym klimacie,
przesadyzmu ironii i trochę humoru, a patos powiewa tylko czasami. Tutaj natomiast jak ktoś
dwudziesty raz powtarzał coś o wolności i walce za ojczyznę zbierało mnie na wymioty. A, że
byłem na ENEMEFie, to ten kontrast był jeszcze bardziej widoczny. Może wizualnie jest
niesamowity - ale jakoś... nie wiem, czasem brakowało mi jakiegoś polotu (pierwsza bitwa
morska, ot płyną se stateczki, zderzają się stateczki), ten już wspomniany patos, wszystko zbyt
poważnie, jakoś bez tej ironii czy humoru oryginału (kto pamięta choćby rozmowę o braku
powodów do złości przy dobijaniu rannych, czy skurcz mięśni od wyrzynania cały poranek? - tu
takich scen jakoś nie zauważyłem...). Czy choćby motyw jednoczenia greków po poświęceniu
Leonidasa i jego ludzi - ot ktoś przybiegł, powiedział, że zginęli, a drugi powiedział że wygrali i
teraz się grecja zjednoczy i... i tyle. kompletnie jakoś nie było czuć tego, żeby ludzi te czyny
faktycznie ruszały, po prostu koleś sobie chodził i to wszystkim powtarzał.
nie mam wrażenia, że jest to zrobione na siłę, aby było lepsze, jak nieraz jest z sequelami. na
swój sposób zapewne jest to genialny film, szczególnie wizualnie. ale oczekiwałem po prostu
czegoś więcej, niż ciągłej powagi i patosu. jak dla mnie za bardzo starali się zrobić go na
poważnie... jakby to był o jankesach to pewno w co drugiej scenie gdzieś w tle powiewałaby ich
flaga...