Nieścisłości historycznych jest w tym filmie więcej niż tytułowych 300.

Pierwszą część oglądało się rewelacyjnie, bo nie dość że była nieziemska wizualnie, to jeszcze opowiadała historię w zasadzie prawdziwą. Do tego całość okazała się relacją przekazywaną przez jedynego ocalałego spod Termopili innym greckim żołnierzom przed bitwą pod Platejami. Opisanie Persów jako wynaturzone potwory i przejaskrawienie bohaterstwa Spartan miało ich dodatkowo zagrzać do walki. Niby szalona i fantastyczna wizja, a okazuje się, że ma ręce, nogi i łeb.

A w drugiej części - totalne wariactwo, brak logiki i absolutna dowolność w wymyślaniu historii na nowo. Normalnie Piraci z Karaibów w scenerii starożytnej. Albo Janko Muzykant w wersji kabaretu Limo.

Bo to nie jest film ściśle historyczne, ale na podstawie komiksu Franka Millera.