Jeśli ktoś chce nadrobić zaległości z klasyki filmu, to koniecznie musi to zobaczyć.
Jeśli ktoś chce się nieźle zabawić, a ma do tego zmysł socjologiczno-obyczajowy, musi koniecznie to zobaczyć.
Jeśli ktoś jest zdewociałym konserwatystą bez poczucia humoru, to tym bardziej musi to zobaczyc.
Jeśli ktoś chce wydać dzieci za mąż/żonę wbrew ich woli, to pewnie nie będzie chciał tego zobaczyć, ale powinien.
Jednym słowem: tego się nie da nie zobaczyć.

10 pkt. bezdyskusyjnie...

Dwie sceny są wieczne: raz jak Hoffman leży na dnie basenu i nie chce mu się wstać, bo jest i tak już martwy,
Druga: gdy w kościele broni swą ukochaną wymachując krzyżem. Bo krzyż występuje tu jednocześnie jako element zniewolenia (niechciane małżeństwo) i jako narzędzie obrony młodości i uczucia.

Muzyka: no właśnie.... ta muzyka...