Ciekawa fabuła? Przewidywalna do bólu, po pierwszych 5 minutach wiadomo było jak się skończy. Zresztą jest tylko pretekstem do pokazywania coraz bardziej psychodelicznych obrazów od których łeb mnie bolał. Wykonania piosenek? sorry ale do oryginałów nie ma co porównywać bo dla Lennona i ski to byłaby obraza. Straszny kicz, co nie zmienia faktu że Żuki i tak uwielbiam.

film przewidywalny do bólu? nie powiedziałabym. Chodziło w nim głównie o to, by pokazać rzeczywistość lat sześćdziesiątych, wielkie zmiany kulturalne i społeczne, wojny, bunt, świat hippisów i 2 młodych ludzi próbujących przebrnąć przez to wszystko...Jeżeli chodzi o piosenki to zgadzam się, że orginały brzmią lepiej, ale moim zdaniem należy się pochwała producentom, za to że cała fabuła opiera się na tekstach piosenek, co było zapewne nie łatwym zadaniem. Wiele wątków jest pokazanych za pomocą symboli, które wiążą ze sobą różne przesłania
( np. Strawberry fields). Co do gry aktorów. Nie była ona może nadzwyczajna, ale uważam, że główni aktorzy jak na początkujących bardzo dobrze poradzili sobie ze swoimi rolami. Dlatego moja ocena 9/10